Madonna12

VII.

LU INI ^l).

W »Gran Monastero¹, pomiędzy filary,

Jest wirydarzyk, jak był w Nazarecie.

Tam święta Pani piastuje swe dziecię. Przesłodkie lico ów mistrz dał jej stary I zmienił w ołtarz mur nagi i szary,

Boskiego piękna posiawszy nart kwiecie.

W »Gran Monastero¹, gdy słońce zaświeci I blaskiem ciśnie z wysoka po murze,

Wnet mur zakwita w lilie i róże,

I taką wiosną fresk star)' się kwieci,

Że od Yercelli złudzony ptak leci,

I w pióra bije, i dzwoni w lazurze.

W »Gran Monastero¹, gdy powiew uderzy Przez wązkie szyby, przez okna gdzieś w górze, Dech słodki dają lilie i róże.

X starego fresku woń cudna się szerzy,

I wieje sapach majowy i świeży.

Jak gdybyś kwiecia postawił tam krułe.

W »Gran Monastero*, gdy smętnych dni słoty Wleczesz, pątniku, po życia pustyni,

Id^ przed ten filar, gdzie stary Luini Powiązał kratę przedziwnej roboty I sypie przez nią deszcz kwietny i złoty.

Aż się znów wiosna w twej piersi uczyni!

9'

1

Fresk. Mcdyolan, San Mauri/io (Gran Monastcro).