Magazyn2901

Od dziecka żydzi są przepojeni nienawiścią do gojów i w Dibbre David § 37 sami piszą: „Zdradzić coś nieżydowi o naszych stosunkach religijnych równa się zabiciu wszystkich żydów, bo gdyby nieżydzi wiedzieli, czego o nich uczymy, toby nas pozabijali”. (Wildecki. Niebezpieczeństwo żydowskie, str. 40).

Ponieważ religia wywiera przemożny wpływ na urobienie charakteru jednostek i narodu, więc i zasady głoszone przez proroków, a pogłębione przez Talmud, wżarte są głęboko do duszy żydowskiej. „Ty wyssiesz mleko z ludów, a piersi narodów ciebie mają karmić”. (Izajasz 60, 10 — 12, 16). „Jeżeli wprowadzi ciebie Jahwe, Bóg twój, do ziemi, do której kroczysz, aby ją zawładnąć, a wypędzi od twego oblicza liczne narody i wyda je tobie Jahwe, Bóg twój, że je porazisz, wtedy je przeklnij”. (Deuter VII. 1—2), (Wildecki, str. 12). To straszne „wtedy je przeklnij” jest rysem znamiennym duszy żydowskiej, płaszczącej się przed silnym, a gardzącej bezgranicznie słabym i nienawidzącej go tembardziej.

Widząc odosobnienie narodu żydowskiego od rdzennej ludności, wśród której żydzi żyją w rozproszeniu, Mojżesz Maj-muni ur. 1135 r., tak zwany Majmonides, przez żydów uważany za najwyższy miarodajny autorytet rabiniczny, wyjaśnił, że z punktu widzenia talmudycznego przyjmujący pozorny chrzest nie podlega żadnej karze ze strony zakonu i nie może być uważany za odstępcę,—to też żydowski historyk H. Graetz (T. 5, str. 212) stwierdza, że: „odegrał on względem źydostwa poniekąd rolą zbawiciela".

W rezultacie takiego wyjaśnienia, ułatwiającego przyjmującym pozorny chrzest nie tylko pasorzytowanie, ale i otwierającego im drogę do zajmowania wysokich urzędów państwowych i duchownych stanowisk, następowały liczne zgłoszenia się żydów, żądających chrztu nawet ze strony talmudystów.

W ten sposób stosując się do nakazu Majmonidesa, utworzyła się w Hiszpanji liczna i wpływowa klasa pozornych chrześcijan, udających nawet żarliwą pobożność i uprawiających skrycie judaizm, którzy później w historji otrzymali nazwę marra-

7