Magazyn3
401

— z —

o dwie stopy wyższg od człowieka: (fig. 1, Tab. I). Tylec drzewca okuwa się tępera ostrzem jak lanca ułańska, dla zatykania włóczni pionowo w ziemię.

W pochodzie bezbojnyin, mierz zdejmuje się z drzewca i chowa się do pochwy wiszgcej na pasie za lewem biodrem kosyniera.

Włócznia ta, jakg każdy kowal potrafi ukuć, a nożownik wykończyć, łgczy w sobie skuteczności wszystkich broni siecznych i koluych. Może ona być z zupełnem bezpieczeństwem dla współszere-gowców w pierwszym szeregu użyta, ale dla drugiego szeregu, osobliwie jeżeli żołnierz jeszcze nie wprawny, bezpieczniej jest znieść sierp i żeleziec włóczni do samego miecza sprostować.

2° Z pasa obejmujgcego wcięcie żołnierza, ścig-gajgcego się na wgtrobie szerokg sprzgczkg. U tego pasa, po lewśj stronie, wisi pochwa na miecz zdięty z drzewca, a po prawćj przesuwany pendent rzemienny, za który pobocznik może się każdćj chwili chwycić lewg rękg: (lig. 2, Tab. I). Nadto, pas ten opatrzony jest na przodzie, w środku, listwg me-talowg, tak wystajgcg na żołgdek, ażeby powierzchnia tarczy mogła być na niej lekko zahaczona i oparta. I’o każdćj stronie tćj listwy czy haka, przyszyty jest do pasa pierścień lub duży guzik, o który się koniec tarczowćj szelki zapina.

3° Z dwóch szlif czyli naramienników skórzanych z hamulcem, ażeby przewieszana na nich szelka tarczowa z. ramienia się nie zesuwała. Pod szlifg