:zna w przestrzeni
anu;
io płaszczyzny pod-
do wektorów u — 0,0), b= (1,73,0)
•aza się wzorem:
rozpiętą przez dwa
i wektorami w R3. z orientacją układu
Iloczyn wektorowy
® Definicja 5.3.2 (iloczyn wektorowy)
Niech u i v będą niewspółliniowymi wektorami w R3. Iloczynem wektorowym uporządkowanej pary wektorów u i v nazywamy wektor w, który spełnia warunki:
1. jest prostopadły do płaszczyzny rozpiętej na wektorach u i v (rys. 5.3.1-2);
2. jego długość jest równa polu równoległoboku rozpiętego na wektorach u i v, tj. równa
|u| • |w| • sin<p,
gdzie (p jest kątem między wektorami u i v;
3. orientacja trójki wektorów u, v. w jest zgodna z orientacją układu współrzędnych Oxyz.
Iloczyn wektorowy pary wektorów u i v oznaczamy przez u x v. Jeżeli jeden z wektorów u. v jest wektorem zerowym lub jeżeli wektory te są współliniowe, to przyjmujemy, że u x v = O.
Rys. 5.3.1. Wektor w jest iloczynem wektorowym wektorów u i v w układzie prawoskrętnym.
Rys. 5.3.2. Wektor w jest iloczynem wektorowym wektorów u i v w układzie lewoskrętnym.
Fakt 5.3.3 (wzór do obliczania iloczynu wektorowego)
Niech u = (xi,yi,z\) oraz v = (X2,U2,Z2) będą wektorami w R3. Wtedy
* |
i |
j |
k | ||
U X V = |
Xi |
Z\ | |||
orientacja układu |
*2 |
2/2 |
22 |
inych. Układ u, ił, y z prawoskrętnym
który ii, v, w są orientacji.
gdzie i, j, k oznaczają wersory odpowiednio na osiach Ox, Oy, Oz.
Uwaga. Przy obliczaniu powyższego wyznacznika wersory i, j, k należy traktować formalnie tak jak liczby.
o Ćwiczenie 5.3.4
Korzystając z powyższego wzoru obliczyć iloczyny wektorowe podanych par wektorów: