monumentahistor00storgoog
31

HISTORIA DE ANTKłUTTATE REGOM JtfOBWAGIENSrOM. 55

vita pfivandum, qui nollet paci acąuiescere. De hac dementia discordi® exclaroat Virgilius:

Iamdudum temerasse duces pia foedera pacia,

Regnandi miseros tenuit quos dira cupido, s    Confiteor scripsi, satis est meminisse malorum!

De eodem etiam Lucanus:

Imminet armorum rabies: ferrique potestas ' Confundet jus omne njanu scelerique nefando Nomen erit virtus multosąue exibit in annos Hic furor.

Gomposita itaque pace inter avunculum et nepotem Magnus rex navigavit in Daciam et expulit ab ea Sueinonem, qoi eam interim jam totam sibi subjugaverat; post cujus expulsionem uno tantum anno supervixit. Qui cum sentiret diem mortis immi-is nere, misit fratrem* suum ex matre, Thore nomine, ad Sueiaonem et reconsignarit ei regnum Dacise, quia et ipsi jurę heredetario debebatur. Iste Magnus filius beati 01avi martyris Tir foit boni-tatę conspicuus, lenitate prseditus, in re militari strenuus, in rerum publicarum administratione miro callebat ingenio, unde et so in congressionibus psene semper yictor extitit; morum suavitate et liberalitate sńbjectis omnibus gratissimus fuit. Hic Magnus regnavit annis undecim, ex quibus quinque utriąue regno praefuit.

¹ SK. patrcm (!) A.

2. YirgiliuB] „Sunt veraus Probse Falcom®, qu® ita orditur“-(AK). Prologen til Próba Faltonia’s VirgiliocentoneB lyder netnlig: Iamdudum temerasse duces pia foedera pacia Regnandi miaeros tenuit quos dira cupido, Diver8a8que neces regura, crudelia bella,

Cognatasque acies, pollutos c»de parentum, inBignes clypeos diverso ex hoste trop»a,

Sanguine conepersos tulerat quos fama triumphos, innumeris toties Tiduatur civibua urbes,

Confiteor, scripBi: satis est meminisse malorum.

6. Lucanus] Phars. I, 666—69.

14.    uno anno] saaledes Agrip, Fagrskinna og Snorre, men Morkinskinna (og Fiat. III) har 2 Aar.

15.    misit fratrem] cfr. Agrip 64: Enn i sott sigm gerpi hann Wri brojior sinn samma^pra til Sveins Ulfs sonar me(> poim hsetti at hann sagfii honum eigi andlat hans. sagpi heldr sva at. hann Łafjii honum gefit upp rikit o. s. v. Sml. ogsaa Snorre (Hskr. 568).