WYTŁBWAHie
Zastosowanie torfu jest iuitfpuJflo«i
- aurowleo energetyczny użytkowany w. okolicy występowania ciota, powietrzno-auchy aa wartość opalową ok. 17. HJ/kg,
- Bateria1 nawozowy 1 aoiolkowy (nawoź próchniczy),
- środek do celów balneologicznych (preparaty borowinowo) 1 enbatrat do otrzymywania naturalnych lekOw (preparaty prof. Tolpy),
- aurowieo oheniozny.
Torf jaat potencjalnym aurowcem chemicznym. W Polace jeat jednak utytkowany w ograniczonym zakreale. w dziedzinie chemicznego przetwórstwa torfu przodują: MNP, Dania i kraje ekendynawakie. Chemiczny przerób torfu jeet analogiczny do cheaicznego przerobu węgla brunatnego i polega na wydawaniu 1 eketrekcjl.
2.2.3.1. Mycicwanie
Procoa ten przeprowadza alg w temp. 400-500°C uzyskując następująco produkty (w przeliczeniu na auchy i bezpopiolowy materiał)i
Torf
pOlkoka amole wytłowna woda wytłowna gety wytłowne
30-40% do 15% do 30%
Ne jwatnie jazymi produktami wydawania torfu są: amoła wy dawna i pólkoka. W wyniku przerobu emoly wytłownej uzyskuje eigi
- woski typu montanowego o temp. migknienla 70-80°C,
- perafing o temp. topn. 42-48°C,
- oleje, fenole i pak.
Przecigtny skład emoly z torfu przedstawiono w tab.25.
Tabele 25
Przybliżony okład smoły otrzymywanej z torfu podczaa wydawania w temp. 400-500 C
Produkty |
Wydajność (% wag.) |
Moski |
3-9 |
Parafina |
3-8 |
fenole |
15-20 |
Olej o temp. wrz. 170-300°C |
30-45 |
Kwasy karboksylowe |
1-2 |
Pak |
20-40 |
Pólkoka otrzymany i torfu (koka torfowy) zawiera ok. 1% poplotę 1 tylko ok. 0,25% siarki. Ma wartość opalową wynoszącą 30 MJ/kg i punkt zapłonu ok. 230°C. Charakteryzuje alg bardzo dułą reaktywnościg chemiczną. Stoeoweny jeet w procesach metalurgicznych. Stenowi również surowi •< do otrzymywania węgla aktywnego o baedzo wysokiej jakośol (tzw. Bupra Norlt).
Gaz wytlowny otrzymywany metodą przeponową zawiera i 22% wodoru, 15% ■etanu, 24% ditlenku wggla oraz azot, tlenek wggla, den, jak też małą ilość węglowodorów Ca-Ca. Zużywa eig go do celów opalowych.
2.2.3.2. Ekstrakcja
Drugim po węglu brunatnym źródłem wosku montanowego eą torfy wysokie o dużym etopn&u rozkładu i przeciętnej zawartości bituminów powyżej 10*.
W przypadku pczoprowadzania okotrakcji torfu, który nawet w etanie powietrzno- auchym zawiera znaczną ilość wody, konieczne jest użycie eka-trohuntu o wieśćlwośoiach zarówno hydrofobowych, jek i hydrofiłowych. Stosowano dle wggla brunatnego rozpuszczalniki węglowodorowe i.ą mato skuteczne w przypadku ekstrakcji torfu. Dobra rezultaty daje mieszanina bonzon-etanol, gdyż obecność hydrofilowego składnika - etanolu - ułatwia przenikanie ekatrahenta w głąb wilgotnego surowca.
Ekstrakcją torfu przeprowadza sig w żelaznych skatrektorach, przesączając rozpuszczalnik przez warstwę rozdrobnionego i ogrzanego surowca. Z dolnej przestrzeni ekatraktorów, znajdującej sig poaiźej sit i rueztów wspierających wsad, odbiera sig wyciek i kieruje go do wyparki. Po oddestylowaniu rozpuszczalnika bitumin spływa do form, gdzie zastyga w postaci bloków. Rozpuszczalnik po skropleniu kieruje eig do rozdzielacze, w którym następuje podziel na dwie warstwy: benzenową i wodnugo roztworu alkoholu. Warstwę alkoholową poddaje sig rektyfikacji w celu oddzielenia wody, a zregenerowany alkohol zawraca eig do procesu. Poekstrakcyjny torf zużywany jeet jako paliwo w postaci pierwotnej lub przetwarza się go na brykiety.-
■ Podstawowym produktem omawianego procesu jeat wosk montanowy torfowy. Ha on niższą temperaturę migknięnia w porównaniu z woskiem otrzymywanym z wggla brunatnego, tj. 75-80 C.
2,2.4. Ropa naftowa~'\ *
Zloza ropy- naftowej i gazu ziemnego występują w skalach osadowych. Skały osadowe tworzą eig przez odkładanie na powierzchni litosfery (naj-czgściej w środowisku wodnym) cząstek mineralnych skal magmowych i metamorficznych, soli z wody morskiej oraz szczątków organizmów roślinnych i zwierzęcych (plankton, wodorosty, glony, szkielety i pancerze zwierząt).
Pramateria ropy naftowej i gazu ziemnego jest pochodzenia organiczni
128