Obraz69 (3)

strony. Jeżeli średnica otworu ma 20 cm, to palenisko po winno; mieć 22 cm szerokości. Głębokość paleniska w żadnym wypadku* nie powinna przekraczać 13—14 cm, mierząc od środka rusztu do spodu płyty. Ścianka działowa paleniska, zwana popularnie „forsztem paleniskowym" nie może być dłuższa, niż połowa płytya Palenisko w części płytowej należy murować dokoła z cegły szamotowej na zaprawie ogniotrwałej.

Bez względu na układ obiegu spalin murujemy kanały o na-S stępujących wymiarach: kanał nadpiekamikowy wysokość 9 c% pierwszy kanał opadowy w dół szerokość 9 cm, kanał podpiekar-3 nikowy — wysokość 8 cm; zaś ostatni kanał boczny i z tyłu pie*ti karnika — po 7 cm. Długość pierwszego kanału wlotowego przyj? obu układach nie może być krótsza, niż V* długości piekarnika,;, ponieważ tu przechodzi 75% gazów gorących. W celu ogrzania. całej powierzchni grzejnej piekarnika pozostawia się w zakrytym^ kanale opadowym obok piekarnika na przódzie otwór wielkości' 6X7 cm tzw. „pomocnik", do którego odchodzi mniej więcej 25% gazów gorących. Ściany kaflowe w palenisku obmurowuj emy cegłą ogniotrwałą na grubość 6 cm zachowując przestrzeń dylatacyjną. W pierwszym kanale opadowym wykładamy ścianę płytami ; szamotowymi grubości 3 cm w celu zabezpieczenia przed sillnym przegrzewaniem i pękaniem kafli.

Na wykonany w ten sposób trzon nakładamy ramę (obręcz) z kątownika 40 X 40 X 4 mm i galeryjką na froncie lub wokół całego trzonu, a następnie układamy płyty na dość rzadkiej zaprawie zduńskiej, wyważając całość w poziomie linijką i poziom-nicą. W miejscu pozostawionym na wykonanie ścianki tuż za płytami układamy kątownik 30 X 30 X 3 mm, którego końce spi-łowuj emy na półokrągło murując na nim ściankę. Kątownik zabezpiecza kafle od uszkodzeń powstających od uderzeń garnkami itp. Wysokość ścianki kaflowej powinna być utrzymana w granicach, od 2 do 4 rzędów plus zakończenie wieńczące. Kafle bez rumpów na zaprawie cementowowapiennej. Haczyki w kaflach ostatniego rzędu mocuje się drutem zduńskim i zalewa rzadkim gipsem lub cementem. Po wykonaniu trzonu zdun myje całość szczotką zduńską, zaciera gipsem spoiny poziome i pionowe, a wreszcie czyści szmatką do połysku całą powierzchnię licowaną kaflami. Ostatnią czynnością przy wykończeniu jest grafitowa-

nie części metalowych. Przy trzonach z kafli kolorowych dobiera się odpowiednią farbę, maluje nią spoiny i wyciera się je po Wyschnięciu.

2. Trzony kuchenne — *yp „T. Snopińskiego"

'Ciągle ulepszanie metod pracy w oparciu o doświadczenia własne i sąsiadów, nie tylko usprawniają organizację wykonawstwa, ale przynoszą oszczędności w materiale oraz zmniejszają L wkład pracy i wysiłek robotnika. Ustalenie więc podstawowych

Rys. 55. Trzon kuchenny kaflowy „wiszący¹*

wspornikowy wg. T. Snopińskiego    tt^v » • * ^»’

wytycznych racjonalnej budowy pieców szczególnie zaś trzonów kuchennych ma poważne znaczenie dla ogólnych wyników naszych wysiłków budowlanych. W obecnym okresie rozbudowy i przebudowy naszego kraju powinniśmy się zdobyć na nowe, lepsze i bardziej oszczędne konstrukcje pieców i trzonów kuchennych.

Na rys. 5& przedstawiono trzon kuchenny o wymiarach 100 X 75 X 45 cm z kafli kwadratelowych, białych (może być wykonany również z kafli kolorowych, majolikowych), zawie-

71