ważony przez moment, jaki siła wyporu hydrostatycznego Fw daje względem osi obrotu czopa.
Moment tarcia Mt w badanym łożysku wyznaczany jest zatem z zależności:
Mt = Fwr (1.2)
gdzie: Fw — siła wyporu hydrostatycznego,
r — promień krążka 11 (ramię działania siły wyporu).
Siła wyporu hydrostatycznego Fw jest równa ciężarowi wody wypartej przez zanurzoną część obciążnika:
Fw = Y Sobfc (13)
przy czym; y — ciężar właściwy wody,
SQh — pole powierzchni przekroju poprzecznego obciążnika, h — głębokość zanurzenia obciążnika.
Badane łożysko ślizgowe obciążone jest siłą poprzeczną. Współczynnik tarcia p dla pary ezop-panewka może więc być określony z zależności:
(1.4)
2 Mt ~dF
Po podstawieniu zależności (1.3) do wzoru (1.2), a następnie do (1.4)
otrzymamy zależności na: - moment tarcia Mt |
M, = VSobhr |
(1.5) |
- współczynnik tarcia p |
„. 2ys*hr |
(1.6) |
dF
Jeśli ciężar krążka 7 jest równy Fk, a ciężar pojedynczego obciążnika Fi, to siłę F będącą obciążeniem poprzecznym badanego łożyska w spoczynku można wyliczyć z zależności:
(1.7)
F = Fk + 2F.
Przedmiotem badań jest łożysko ślizgowe typu zegarowego o następujących cechach konstrukcyjnych: średnica nominalna czopa i otworu w panewce d ~ 5 mm, czynna długość łożyska / = 5 mm, czop jest wykonany ze stali Ali, panewka zaś z mosiądzu M063, pasowanie H9/d9. Ciężar Fk krążka 7 oraz wymiary i ciężar właściwy materiału obciążników przyjąć według wskazówek prowadzącego.
17