Obraz (9)

Struktura systemu sygnalizacji nr 7

Ogólna charakterystyka

System sygnalizacji nr 7 (Signalling System No. 7) w skrócie SS7 jest to system sygnalizacji scentralizowanej (CCS) (węzeł - węzeł), - tzn. takiej, w której pojedynczy kanał przenosi, przy użyciu wiadomości zaopatrzonej w etykietę, informację sygnalizacyjną (odnoszącą się np. do grupy łączy).

System SS7 został zoptymalizowany dla zastosowań w kanałach cyfrowych, pracujących z szybkością 64 kbit/s i mniejszą.

Do wymiany wiadomości sygnalizacyjnych pomiędzy sterowaniami węzłów komutacyjnych system wykorzystuje sieć sygnalizacyjną którą tworzą punkty sygnalizacyjne połączone drogami sygnalizacyjnymi tworzonymi ze zbiorów łączy sygnalizacyjnych.

Ogólna struktura systemu składa się z dwóch niezależnych, ale ściśle współpracujących ze sobą części: części transportowej (MTP - Message Transfer Part) oraz części użytkowych (UP - User Parts), oddzielnych dla różnych rodzajów użytkowników (Rys. 1).

Rys. 1 Ogólna struktura logiczna systemu SS7

Część transportowa

Część . transportowa pełni rolę systemu transportowego, umożliwiającego niezawodne przekazywanie wiadomości sygnalizacyjnych pomiędzy punktami, w których zlokalizowane sąpunkty użytkownika. Sprawne przekazywanie poszczególnych informacji nie wymaga ingerowania w ich treść. Niezbędne jest tylko nadanie im ujednoliconej formy, wygodnej do przesyłania i identyfikacji w części transportowej.

Termin użytkownik oznacza w tym kontekście dowolną jednostkę funkcjonalną wykorzystującą możliwości części transportowej MTP, w celu przekazywania własnych informacji między punktami sygnalizacyjnymi sieci sygnalizacyjnej.

Funkcje części transportowej wydzielone w trzech warstwach odpowiadają pierwszym trzem warstwom funkcjonalnym modelu ISO-OSI, tzn. warstwie fizycznej, łącza danych i warstwie sieci (Rys. 2).

Na rys. 2 przedstawiono warstwową strukturę systemu sygnalizacji ss7 na tle siedmiowarstwowego modeli ISO/OSI.

17/58

SYSTEMY SYGNALIZACJI I PROTOKOŁY

/	7
Warstwa sieci	/
Warstwa łącza danych	/
Warstwa fizyczna	/

/ . ....../
SCCP / MTP
/	i
SN - Signaling Nctwoik
SL - Signaling Link
SDL - Signaling Data Link

Rys. 2 Struktura warstwowa systemu SS7

W warstwie 1 - nazywanej łączem sygnalizacyjnym SDL (ang. Signaling Data Link) - są określone fizyczne, elektryczne i funkcjonalne cechy sygnalizacyjnego łącza oraz sposoby dostępu do niego.

Warstwa 2 - przęsło sygnalizacyjne SL (ang. Signaling Link) - definiuje funkcje i procedury związane z niezawodnym przekazywaniem wiadomości sygnalizacyjnych przez pojedyncze łącze sygnalizacyjne. Warstwa 2 razem z warstwą 1, pełnią rolę nośnika i tworzą łącze sygnalizacyjne umożliwiające niezawodne przekazywanie wiadomości sygnalizacyjnych pomiędzy dwoma punktami. Wiadomość sygnalizacyjna, dostarczana przez wyższe warstwy funkcjonalne, jest przekazywana w łączu sygnalizacyjnym w postaci bloków (signal units) o zmiennej długości.

Funkcje warstwy 2 obejmują miedzy innymi.:

-    rozgraniczanie bloków za pomocą znaków synchronizacyjnych (flags),

-    wykrywanie błędów transmisji za pomocą bitów kontrolnych włączanych w każdy blok,

-    korygowanie błędów transmisji,

-    wykrywanie uszkodzeń łącza sygnalizacyjnego poprzez kontrolowanie blokowej stopy błędów. Wyróżnia się trzy typy wiadomości sygnalizacyjnych warstwy przęsła sygnalizacyjnego:

FISU blok jałowy - generowany przez warstwę 2, służy do monitorowania stopy błędów transmisji.

LSSU blok służbowy - generowany przez warstwę 2 w czasie synchronizacji łącza. Odebranie bloku LSSU w innym czasie świadczy o niesprawności odległego terminala. Stan łącza jest wówczas opisywany ośmio lub szesnastobitowyin statusem SF.

MSU blok wiadomości przenoszący informacje warstw wyższych.

CK	SIF	SIO	X	LI	FIB	FSN	BIB	BSN	F
16	8xn	8	2	6	1	7	1	7	8

18/58

5YSTEMY SYGNALIZACJI I PROTOKOŁY