OMiUP t1 Gorski36

(4.8)

Natężenie przepływu oczyszczonej cieczy w kierunku pionowym wynosi: Q = F • v    (4.9)

gdzie:

F = 1 • b — pole powierzchni osadzania (powierzchnia sedymentacji), b — szerokość zbiornika (nie przedstawiona na rysunku 4.35).

Podstawiając powyższe odpowiednio do wzoru (4.9), otrzymujemy: h    h

Q = bvl = bv-^-J wdh = b[ wdh

-j —    (4-10)

0    0

Po podstawieniu za v wartości, zgodnie ze wzorem (4.4), natężenie przepływu oczyszczanej cieczy wyniesie:

(p_s - p)g    d² • Ap • g

Q^F--- = F • --    (4.11)

18ti

18ti

Przy założeniu, że różnica gęstości Ap = p_s - p = const i r| = const, wydajność zbiornika osadowego o stałym przepływie jest proporcjonalna do powierzchni sedymentacji, czyli w rozważanym przypadku — do powierzchni dna zbiornika.

Najmniejsza średnica osadzanej na dnie cząstki zanieczyszczenia, przy założeniu wartości przepływu Q i powierzchni osadzania F, wyraża się wzorem:

= _ (4.12)

io_

czyli d_min jest proporcjonalna do wartości

Jeżeli zmniejszymy drogę osadzania cząstek zanieczyszczenia w kierunku pionowym, czyli podzielimy wysokość cieczy w zbiorniku h na z części (rys.4.36), tak że otrzymamy jakby szereg zbiorników o takiej samej powierzchni dna F = b l i o wysokości Ah = h/z, to przy takiej samej prędkości osadzania v (dopływ cieczy do każdej warstwy odbywa się w dalszym ciągu z prędkością w) dla nie zmienionej minimalnej cząstki zanieczyszczenia d_min można zwiększyć natężenie przepływu, a mianowicie

Q = Q • 2 = F • z ^gmi°^^P'⁸    (4-13)

W razie pozostawienia bez zmian natężenia przepływu oczyszczanej cieczy, przy podziale wysokości h zbiornika na z części, średnica najmniejszej osadzanej cząstki ulegnie zmniejszeniu do wartości:

336