OMiUP t2 Gorski9

nia. Szczególnie prosta, dokładna i bezstopniowa jest regulacja w podgrzewaczach zasilanych parą.

Regulaqa ręczna polega na odpowiednim dławieniu przelotu pary grzewczej zaworem wlotowym do podgrzewacza według wskazań termometru na wylocie    ogrzewanego czynnika.    System    taki    jest    jednakże    kłopotliwy

w działaniu dla obsługi i nie zapewnia stałości temperatury podgrzania, szczególnie zmieniającej się wartości wydajności przepływu czynnika ogrzewanego.

Regulacja ręczna polega na odpowiednim dławieniu przelotu pary grzewczej zaworem wlotowym do podgrzewacza, według wskazań termometru na wylocie    ogrzewanego czynnika.    System    taki    jest    jednakże    kłopotliwy

w działaniu dla obsługi i nie zapewnia stałości temperatury podgrzania, szczególnie zmieniającej się wartości wydajności przepływu czynnika ogrzewanego.

Regulaqa automatyczna podgrzewacza może być sterowana impulsem pochodzącym:

—    bezpośrednio od temperatury ogrzewanego czynnika (rys. 5.43, 5.46)

—    od lepkości czynnika, która jest funkcją temperatury (rys. 5.52)

—    od ciężaru właściwego w funkcji temperatury.

W praktyce stosowane są w regulacji dwa pierwsze rodzaje impulsów.

Automatyczna regulacja podgrzewania, sterowana impulsem od temperatury wylotowej czynnika przedstawiona jest na rysunku 5.43. Elementem sterującym jest tam termostat, wmontowany na rurociągu wylotowym podgrzewanego oleju (lub wody), który działa bezpośrednio na zawór termostatyczny 16 wlotu pary grzewczej. W razie uszkodzenia termostatu lub zaworu termostatycznego możliwa jest ręczna regulaq'a procesu podgrzewania poprzez zamknięcie i otwarcie odpowiednich zaworów tak, by para przepływała przewodem omijającym zawór termostatyczny.

W podgrzewaczach oleju opałowego w siłownianych instalacjach okrętowych regulacja procesu podgrzewania sterowana jest wskazaniami wiskozy-statu, tj. przyrządu regulującego lepkość czynnika, gdyż celem podgrzewania paliwa jest uzyskanie odpowiedniej lepkości, a nie temperatury. Dzięki stosowaniu wiskozystatu jako nadajnika impulsów regulacyjnych, instalacja podgrzewania paliwa jest bardziej uniwersalna i może być stosowana do różnego rodzaju olejów opałowych, bez konieczności jej każdorazowego przystosowywania.

Schemat instalacji grzewczej parowej paliwa ciężkiego zasilającego silnik, z regulacją procesu podgrzewania za pomocą wiskozystatu pokazany jest na rysunku 5.52.

Wskazania wiskozystatu 3 powodują powstawanie impulsów ciśnienia powietrza, działających na membranę zaworu pary 4. Gdy lepkość podgrzewanego paliwa wzrasta, nacisk powietrza na membranę rośnie, zawór zostaje bardziej otwarty i do podgrzewacza 1 dopływa więcej pary, temperatura paliwa rośnie więc, a lepkość maleje. Odwrotnie — przy spadku lepkości zawór dławi dopływ pary do podgrzewacza.