Obraz8 (11)

104

TOŻSAMOŚĆ

CZŁOWIEK*

AoW^czna

prol

dów publicznych i zajmowania stanowisk państwowych jest nieproporcjo-nalnie duża w stosunku do istniejącej puli urzędów i stanowisk. Odpowie, dzią było uformowanie się marketingu politycznego, skoncentrowanego na takiej prezentacji osób i partii politycznych, która umożliwi im zaistnienie w świecie polityki. Stosowane w marketingu politycznym sposoby osiągania celów nie odbiegają od metod marketingu zajmującego się promocją towarów i usług. Wszelkie działania marketingowe zamykają się w formule opisującej siedem podstawowych czynności, mających doprowadzić do realizacji marketingowych zadań. Właśnie na przykładzie kolejnych działań podejmowanych w ramach promocji partii politycznej przedstawione zostaną kolejne kroki konieczne dla sukcesu aktywności marketingowej. Po pierwsze, członkowie partii muszą zdefiniować grupę wyborców, do której zamierzają zwracać się ze swoim programem politycznym. Po drugie, powinni dokonać analizy sytuacji wyjściowej. W skład takiej analizy wchodzi uświadomienie sobie przez członków partii swoich zamiarów i planów, związanych z polityczną działalnością, rozpoznanie i sformułowanie potrzeb, oczekiwań i motywów wyborców, badanie społecznie funkcjonującego wizerunku partii oraz obrazu partii funkcjonującego wśród jej członków. Na tej podstawie ustala się różnice i podobieństwa pomiędzy sposobem postrzegania partii przez jej członków i przez wyborców. Po trzecie, należy zapoznać się z aktualnymi trendami panującymi w polityce krajowej i światowej. Czwartym krokiem jest akceptacja wyników analizy wyjściowej. Rezultatem akceptacji faktu istnienia różnic pomiędzy własnym a społecznym wizerunkiem partii jest postawienie pytania o dalsze działania partii. Na tym etapie odpowiedź na pytanie o dalszą aktywność partii sprowadza się do decyzji dotyczącej tego, czy warto inwestować w ustaloną na początku docelową grupę wyborców. Rozbieżność pomiędzy wewnętrznym obrazem partii a jej wizerunkiem zewnętrznym, funkcjonującym wśród członków docelowej grupy wyborców, może być tak duża, że członkowie partii postanowią zmienić odbiorcę swoich działań marketingowych i wybrać jako przedmiot swoich zabiegów inną grupę wyborców. W takim przypadku powracają do pierwszego kroku marketingowej procedury. W przeciwnym razie wkraczają na etap piąty, który koncentruje się na zdefiniowaniu celów. Członkowie partii politycznej muszą określić, na ile i w jakim kierunku chcą zmienić społeczny wizerunek partii, oraz rozważyć możliwości zmodyfikowania oczekiwań wyborców wobec partii. Poza tym powinni zanalizować procesy komunikacji zachodzącej pomiędzy nimi a wyborcami i zastanowić się nad możliwościami ich udoskonalenia. Krokiem szóstym jest sprecyzowanie zewnętrznego obrazu partii politycznej, pożądanego z punktu widzenia realizacji jej celów. Ostatnim, siódmym stadium jest opracowanie konkretnych środków i metod, które zostaną wykorzystane dla społecznego wykreowania określonego wizerunku Dartii politycznej. Późniejsze działania członków partu mają charakter

_po*yższaprez ,_a do realizacj J* psychologii

wili

^    flnYtnUf

'CZE

.jjną. Psycholo;

fla»y,i^{est s}i°^su

j, trzech dziedz: tecznej, socjolog politycznej są m wania grap poi: maczenie czym ; się marketingu niami istotnym §jj kwestiami komunikacji w Dobrą ilusti nychwe współi reklamowej, pi to odpowiedź J I o różnice pomi

„Czym dl rzeczy powił

Dla tworze wizerunku poi wszystkim zg psychologię pc Mówienie i sym wynika z wionych dzie< politycznego r naska. Jesth tywnymi kom Dopuszczając I a z maskowe I kreowani

1$ instytut

Jen

któw stosowania <

^Ortoi

W*¹¹⁰ 081®