P1010889

8Ł.

2*&L.oerM/s.

ZtrjA TACZA

Rys. .9.39- Dylatacja vr płycie dachowej oparfcj Rys. 9.40. Dylatacja z o kapturzeniem hl»._B os żebrach    nyrn w płycie dachowej

KAAw£JU/AK MMfWft.

iii. CTTfJTO^A

K?iAivętiXźf3e. jijf'

\N. Pi*S*OI*»rnC

rtn-ąęr    \ MYtATACTA    __

Rp.T9.41- Dylatacja w dachu ocieplonym Rys. 9.42. Dylatacja w dachu nic ocieplonym

Ml. crweewA

>#cr AATTł/lt ĆC/ACT

Rys.

9.43. Dylatacja w płycie dachowej wykonanej na mokro

Rys. 9.44. Dylatacja w płycie dachowej z prefabrykowanym opierzeniem żelbetowym

R)t.^9.4S. Dylatacja w styku żebrowych płyt dachowych ułożonych na wiazarach stalowych

Rys. 9.46. Dylatacja w styku żebrowych plyi dachowych ułożonych na dźwigarach strunobetonowych

Or/ArAC7A

Rys. 9.4 7. D y latać ja w pochyłrg płycie dachowej

Niekiedy przy odpowiedzialnych konstrukcjach oraz pnty dużych wahaniach lempcra-tury zachodzi potrzeba wykonania szerszych szczelin dylatacyjnych. Należy wtedy szczelinę zabezpieczyć od góry blachą stalową lub kształtownikiem. Szczegóły tych rozwiązań podano na rysunkach 9.37 i 9.38.

Na rysunku 9.39 przedstawiono szczegół dylatacji dachu ocieplonego. Szczelina dylatacyjna wypełniona jest asfaltem, a od spodu ocieplenia zabezpieczona blachą miedzianą, od góry dwoma warstwami papy odpowiednio sfaldowanej. Ochronę szczeliny stanowi iokapmrzeiue z blachy ocynkowanej lub cynkowej.

IiPJM

ł . DIDI    ■■ I-

MYM MMM (z fi*##*)

Rysunek 9.40 przedstawia szczelinę dylatacyjną jak wyżej, lecz ochronę stanowi tu blacha ocynkowana odpowiednio wygięta. Zabezpieczenie szczeliny dylatacyjnej można też wykonać za pomocą odpowiednio dostosowanych krawędziaków drewnianych opierzonych blachą ocynkowaną (rys. 9.41 i 9.42).

Dylatację w płycie żelbetowej wykonanej na mokro przedstawia Tys. 9.43 Okapturze-nie można wykonać z blachy ocynkowanej lub cynkowej. Szczelinę dylatacyjną można wypełnić wełną szklaną zabezpieczoną od spodu dylatacji piaskownikiem.

Rysunek 9.44 przedstawia dylatację jak wyżej, lecz przekrytą kapturkiem żelbetowym prefabrykowanym, ■ opierzonym blachą. Na rys. 9.45 przedstawiono szczegół oparcia typowych płyt żelbetowych na stalowych wiązarach kratowych. W szczególe tyra należy zwrócić uwagę na dospawanie kątowników do górnego pasa wiązara, które zabezpieczają płytę przed obsunięciem.

Na rysunku 9.46 przedstawiono oparcie płyt jak wyżej, lecz na dźwigarach strunobetonowych. 1 w tym przypadku należy pamiętać o wykonaniu „ograniczników” z płaskownika zabezpieczających płytę przed obsunięciem.

Na rysunkach 9.47 do 9.49 przedstawiono przykłady wykonstruowania szczelin dylatacyjnych podłużnych biegnących prostopadle do spadu połaci dachowych.