28
822 pod krzyżem (fig. 623), Chrystus na krzyżu, Zdjęcie z krzyża, Opłakiwanie, Zmartwychwstanie, Wniebowstąpienie; 2—3. z figurami aniołów i puttów trzymających narzędzia i sym-S19, 621 bole Męki (fig. 619, 621); — ponadto we wnęce: trybowane
622, ażurowe plakietki: 1—6. z aniołami trzymającymi narzędzia €24—27 i symbole Męki (fig. 622, 624—27); 7. z główkami aniołów i narzędziami Męki; 8—9. z narzędziami i symbolami Męki >16, 618 (fig. 616, 618); — siedemnaście plakietek wotywnych, grawe-
628 rowanych lub trybowanych: 1. ok. poł. w. XVII (fig. 628), z wizerunkiem kanonika Wojciecha Grabowskiego (?), herbem Orla oraz inicjałami A G P R C P (?) i napisem dotyczą*
629 cym zachowania od zarazy; 2. z 3. ćw. w. XVII (fig. 629), z fundatorami z dzieckiem, klęczącymi przed krucyfiksem; 3. z 3. ćw. w. XVII, z parą szlachecką klęczącą przed
630 krucyfiksem, z inicjałami IW IG IW; 4. z datą 1688 (fig. 630), z dekoracją kwiatową, narzędziami Męki i sercem pośrodku, na którym fundator klęczący przed krucyfiksem, z tarczą z herbami: Slepowron i Grzymała, oraz puncą JP złotnika
632 Jacentego Piątkowskiego; 5. z końca w. XVII (fig. 632), z fundatorem Wojciechem Dokofwjskim klęczącym przed św.
631 Anną Samotrzeć; 6. z końca w. XVII (fig. 631), z duchownym klęczącym przed krucyfiksem; 7. z w. XVII, z postacią kobie-
633 cą klęczącą przed krucyfiksem; 8. z datą 1700 (fig. 633), fundatorką Ewą Tuczyńską i tarczą z herbami: Ossoria (?) i Grzymała; 9. z ok. 1700 (?), w kształcie -niemowlęcia w powijakach, z puncą Poznania i złotnika I.B.; 10. z pocz. w.
634 XVIII (fig. 634), fundacji Wojciecha Padniewskiego, archidiakona pszczewskiego, z krucyfiksem; 11. z datą 1729 (fig.
635 635), napisem i fundatorami Wojciechem Bandurą i Barbarą Bandurską klęczącymi przed Trójcą Sw.; 12. z w. XVIII, z fundatorem Pawłem Moręskim w stroju pielgrzyma, klęczącym przed krucyfiksem; 13. z 3. ćw. w. XVIII, z dwoma fundatorami klęczącymi przed krucyfiksem; 14. z 2. poł. w. XVIII, z popiersiem kobiecym; 15. z w. XVIII (?), z popiersiem dziewczęcym; 16. z datą 1806, korpusem męskim oraz literą R, puncą Poznania i złotnika Blaua (I.G. Blau); 17. z 1. poł.
120 w. XIX, z głową męską; tabernakulum (fig. 120) późnobaro-kowe 1749, przeniesione 1835 z kaplicy mansjonarskiej. Lam-
607 pa wieczna (fig. 607) regencyjna, z datą 1755, wyk. prawdopodobnie przez złotników leszczyńskich Johanna i Franza Eiglów, nabyta 1835 z kościoła benedyktynów w Lubiniu; z trzema orłami, herbem opactwa lubińskiego i jego monogramem CL, oraz hierogramamL Dwie ławki rokokowe, 4. ćw. w. XVIII, z ażurowymi oparciami i parapetami Trzy ławki neorokokowe, w. XIX/XX, na wzór poprzednich. Klęcznik
eklektyczny wyk. ok. 1904 przez firmą Bianchini ed Emilio w Wenecji, dawniej w kaplicy Serca Jezusowego, uszkodzony. Dwie konsole rokokowe, 3. ćw. w. XVIII, warsztat śląski (?), złocone, w kształcie tralek. Obraz Matki Boskiej ze śpiącym Dzieciątkiem, pocz. w. XVII (fig. 198), po 1628 przenie- 198 siony z ołtarza w obejściu do kaplicy Górków, w 4. ćw. w.
XVII ozdobiony sukienką srebrną (fig. 637) z puncą JP, zlot- 637 nika poznańskiego Jacentego Piątkowskiego, 1787 umieszczony w nowym ołtarzu Sw. Krzyża, 1935 przeniesiony do kaplicy Szołdrskich, obecnie wraz ze zdjętą sukienką zdeponowany w Muzeum Archidiecezjalnym; z obrazem związane dwa wota za ocalenie od zarazy, obecnie zdeponowane w Muzeum Archidiecezjalnym: 1. Jerzego Pląskowskiego, 1653; 2. miasta Wągrowca, 1654. — Nagrobek Andrzeja I Górki, kasztelana poznańskiego i starosty generalnego Wielkopolski (zm.
1551) i jego żony Barbary z Kurozwęk (zm. 1545), renesansowy (fig. 438), wyk. 1574 i sygn. przez Hieronima Canauesiego 438 w Krakowie, fundowany przez syna Andrzeja II Górkę, kasztelana międzyrzeckiego, naprawiany m.i. 1727 i ok. 1950, z piaskowca i czerwonego marmuru, piętrowy, trójosiowy, o porządku toskańskim; w części środkowej, flankowanej parą kolumn wspierających belkowanie z fryzem tryglifowym, w prostokątnych wnękach płyty z leżącymi postaciami zmarłych (fig. 441—42), w cofniętych polach bocznych, ujętych na 441, skrajach nagrobka pilastrami, stojące posągi we wnękach arkadowych: bpa Uriela Górki (zm. 1498) (fig. 440) i Łukasza 440 Górki (fig. 439), wojewody poznańskiego, starosty generalnego 439 Wielkopolski, później bpa włocławskiego (zm. 1542); w dwustopniowym cokole, dołem rustykowanym, płaskorzeźba z klęczącymi postaciami sześciorga potomstwa Górków (fig. 443), 443 pod kolumnami panoplia, po bokach kartusze z herbami Poraj, Leliwa, Łabędź, Korczak; w zwieńczeniu w płycinie dekorowanej festonami i wstęgami kartusz z herbami Łodzią, Nałęcz, Sulima i Ogończyk, nad płyciną ornamentalny naczółek zwieńczony figurą Chrystusa Zmartwychwstałego. Dwa epitafia wczesnobarokowe wyk. po 1679 na zlecenie spadkobierców Ludwika Tolibowskiego, prawdopodobnie w warsztacie gdańskim, z czarnego i czerwonego marmuru oraz alabastru:
1. bpa Wojciecha Tolibowskiego (zm. 1663), z figurami Wiary i Roztropności (fig. 382—83) flankującymi tablicę inskryp- 382, cyjną; po bokach małżowinowe ucha z głowami ludzkimi, poniżej kartusz z herbem Nałęcz (fig. 467); w zwieńczeniu 467 nad gzymsem i pod przyczółkiem w płycinie portret zmarłego mai. na b!asze (fig. 272), z boków na przerwanym przy- 272 czółku półleżące postacie z atrybutami sakry biskupiej;