P1350879

USTAWY ŻYWIENIA

fenie, jako jeden z podstawowych czynników środowiska, warunkuje uzyskanie J^jnich wyników w użytkowaniu i wychowie koni. Niepełnowartościowe żywienie ■ „fcresie wychowu uniemożliwia pełne ujawnienie się w fenotypie cech użytko-wynikających z możliwości genetycznych. Nieprawidłowe zbilansowanie dawek pokarmowych wpływa ujemnie na wyniki użytkowania rozpłodowego, roboczego (wierzchowego, a błędy popełnione w żywieniu koni są często przyczynią schorzeń (upadków. Bez względu na typ, masę i wiek konia obowiązują pewne podstawowe reguły żywienia, wynikające z konieczności przestrzegania anatomicznych i fizjologicznych właściwości przewodu pokarmowego koni.

10.1. Specyfika budowy przewodu pokarmowego

Kon, mimo że jest zwierzęciem roślinożernym, ma stosunkowo krótki i mało pojemny przewód pokarmowy, w stosunku do swojej masy ciała i w odniesieniu do innych zwierząt roślinożernych. Pojemność żołądka, w stosunku do wielkości konia, jest również niewielka i przeciętnie wynosi 7-15 litrów. Skośnie ustawiony i wąski wpust oraz silne mięśnie zwieracza wpustu uniemożliwiają cofanie się treści pokarmowej do przełyku. A zatem wszystko, co koń przełknie, musi przejść przez cały przewód pokarmowy. W przypadku przeładowania żołądka paszą, zwłaszcza silnie pęczniejącą (wysłodkami suszonymi, strączkowymi gruboziarnistymi, żytem), może dojść do pęknięcia żołądka.

W żołądku konia zachodzi intensywne trawienie białek i węglowodanów. Pokarm z żołądka do jelit przesuwa się szybko. Całkowicie opuszcza żołądek po 4-4,5 h.

Brak pęcherzyka żółciowego powoduje stałą sekrecję żółci do dwunastnicy. Jelito cienkie ma około 22 m długości i zmienną średnicę światła. Ponieważ zawieszone jest na luźnej krezce, ma znaczną swobodę ruchu, co sprzyja powstawaniu skrętów jelit.

W jelicie cienkim intensywność procesów trawienia jest duża, a każda zmiana warun ków trawienia może wywołać schorzenie zwane morzyskiem lub kolką.