P1350885

N BU m ■ ■ *0" ■p ■ bK	95 Żyto. Może częściowo zastąpić owies w żywieniu koni roboczych. Nie nadaje się do żywienia klaczy źrebnych i młodzieży, ponieważ powodowuje zaparcia. Po uprzednim przyzwyczajeniu można koniom roboczym podawać 3-6 kg żyta w postaci zwilżonej śruty z sieczką lub całego ziarna uprzednio moczonego (silnie pęcznieje). Bobik. Jako pasza bogata w białko może być podawany koniom codziennie pracującym i ogierom w okresie stanówki. Dzienna dawka wynosi 0,5-1,5 kg. Przed karmieniem zarówno śruta bobikowa, jak i całe ziarno powinny być moczone przez 12 h. Bobik jest cennym źródłem witamin z grupy B. Groch polny. Może stanowić dodatek do karmienia południowego w ilości maksymalnie 1 kg. Wpływa korzystnie na poprawę kondycji. Zawiera m.in. witaminy A i z grupy B. Podawany jest w postaci śruty uprzednio moczonej. Kukurydza. Jest paszą wysoko energetyczną, musi być uzupełniana dobrej jakości sianem z roślin motylkowych. Może stanowić 1/3-2/3 dziennej dawki pasz treściwych
uchy. a lub gotowych le z sieczką a łgólnie diakoni sjszego rozdroh-	(2-3 kg). Otręby. Najczęściej stosowane są otręby pszenne, podawane klaczom karmiącym, źrebiętom, ogierom rozpłodowym. Mogą stanowić 1/3 dawki pasz treściwych. Mają właściwości lekko przeczyszczające i mlekopędne. Ponadto koniom roboczym podaje się otręby żytnie moczone i zmieszane z sieczką. Siemię lniane. Jest to pasza godna polecenia jako dodatek dla wszystkich grup koni. Doskonała pasza dietetyczna dla koni hodowlanych, osłabionych chorobą czy ciężką pracą. Siemię przed podaniem należy rozgnieść lub rozgotować. Podaje się je w ilości 0,25-0,70 kg na konia na dobę. Na bazie siemienia lnianego przyrządza się bardzo wartościową i działającą dietetycznie paszę zwaną meszem. Proporcja na konia: 200 g siemienia lnianego rozgoto-wuje się w litrze wody, dodaje się 2 kg owsa, 20 g soli i litr wody; po wymieszaniu
najwięcej spo^ lfH9 ■I B >» jS ti	dodaje się 1 kg otrąb pszennych. Całość się przykrywa i pozostawia na 2-4 h. Mesz podaje się przestudzony (lekko ciepły). Melasa. Jest dla koni dobrą paszą zastępczą, energotwórczą. Główna jej wartość polega na dużej zawartości cukru i związków mineralnych (m.in. potasu). Działa lekko przeczyszczająco. Podaje się ją koniom roboczym, w ilości 1,0-1,5 kg dziennie, rozcieńczoną wodą w stosunku 1:3. Tym roztworem polewa się paszę. Ponieważ szybko pleśnieje, musi być sporządzana codziennie; żłoby muszą być bardzo starannie czyszczone. Stosowana jest w okresie kampanii cukrowniczej (od października do stycznia).
B ai B	Pasze suszone mechanicznie Wysłodki suszone. W żywieniu koni są wykorzystywane jako pasze uzupełniające energię w dziennej dawce w okresach wiosennego i letniego wypasu koni. Wysłodki przed karmieniem należy namoczyć, w przeciwnym razie mogą wywołać morzysko.—*