P1680561

zdrowiu lub pozbawienia wolności łączonego ze szczególnym udręce popełnionego przez funkcjonariusza publicznego w związku z pełnieniem ok^’ wiązków służbowych. Powyższa norma, niezależna już co do swej treść’ przepisu art. 44 Konstytucji, odnosić się może do wskazanych przestań 11 popełnionych jednak po wejściu w życie nowego kodeksu karnego,

IV. Żaden przepis Konstytucji nie zawiera wyraźnie ustanowionego^ wiązania dla ustawodawcy uznania określonego zachowania się za przestępstwo Przegląd katalogu przestępstw, zawartych w części szczególnej kodeksu karnego pozwala jednak stwierdzić, że kodeks ten obejmuje ochronę prawnokamąw$zy$t’ kie ustanowione w Konstytucji wolności i prawa osobiste oraz wolności i prawa polityczne, a także prawa ekonomiczne i socjalne.

V. Przepisy kodeksu postępowania karnego w pełni respektują ustanowione w art. 45 ust. 1 Konstytucji prawo do sądu w sprawach karnych .Należyta zwłaszcza wskazać na nowe - na tle dotychczasowego polskiego prawa kamo-procesowego - przepisy, które stwarzają szczególne środki gwarancyjne dla konstytucyjnego prawa do sądu. Stosownie do art. 306 § 2 k.p.k. zażalenie pokrzywdzonego na postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa lub dochodzenie - jeżeli prokurator nadrzędny nie przychyli się do zażalenia - kierowane jest do sądu. Dotyczy to również zażaleń stron na postanowienie o umorzenia postępowania przygotowawczego.

Zgodnie z normą art. 330 k.p.k. sąd może uchylić zaskarżone w tym trybie postanowienie o umorzeniu postępowania przygotowawczego lub odmowie jego wszczęcia. Wskazane przez sąd powody uchylenia, a także okoliczności I wymagające wyjaśnienia lub czynności, które należy przeprowadzić, są dla prokuratora wiążące. Jeżeli prokurator nadal nie znajduje podstaw do wniesienia aktu oskarżenia i postępowanie umarza, a prokurator nadrzędny postanowienie [ to utrzymuje w mocy, pokrzywdzonemu przysługuje prawo do wniesienia aktu I oskarżenia, spełniającego warunki określone w art. 55 k.p Jc. W takim przypadku pokrzywdzony działa zamiast oskarżyciela publicznego (art. 53 kpi.).

Istotnym krokiem w zakresie zwiększenia gwarancji prawa do sądu jest też przekazanie wyłącznie sądowi kompetencji orzekania w przedmiocie warom j kowego umorzenia postępowania (art. 66 k.k.) traktowanego jako środek zwią- | zany z poddaniem sprawcy próbie. Zasady postępowania w takich sprawach określają przepisy art. 336,341 i 342 k.p Jc.

Nie jest natomiast ograniczeniem prawa do sądu nowa instytucja dobrowolnego poddania się karze (art. 335 k.p.k.), gdyż wniosek w tym przedmiocie | dołączony jest do aktu oskarżenia za zgodą oskarżonego, a decyzja o nieprK-prowadzaniu rozprawy należy do sądu. Podobnie nie ogranicza prawa do sądu przewidziana w art. 320 § 1 k.p.k. kompetencja prokuratora do inicjowania

²⁴ Na temat tego prawa por. w szczególności Z. Czeszejko-Sochacki: Prawo & WL świetle Konstytucji (Ogólna charakterystyka), PiP nr 11-12/1997, s. 86 i n.; W. D^aszk‘^e'V' Konstytucyjne prawo do sądu a nowy kodeks postępowania karnego [w:] Nowy kodeks potW wania karnego. Zagadnienia wybrane, Kraków 1998, s. 41 i n.; J. Grajewski: Ingerencjo w postępowanie przygotowawcze w świetle przepisów nowego k.p.k., w cyt. zbiorze, s. 2091 n.

1

34