P1100695 (2)

po«'ty E lcon

w

teatrze

flikl

Młodej Polski, w roku następ-Kotarbińskim z powodu Akropolis

W' serię wielkich krakowskich prapremier. ■^Bf'^v,e goleslawowski należy do najczęstszych

znalazł w nim mit równy mitom antycz-Ł* lub mitom Wagnera. NasUwa się przy tym flpnesowa uwaga. Osoby dramatu w drugim akcie ujmują epos polskiej historii w klamry od Eg; grunwaldzkiej (Rycerz) przez renesans (Stań-fe. wiek XVIII (Hetman, Wernyhora) do rabacji Bikyjskiej (Upiór). Brak w tym rozrachunku hi-Hnozoficznym legendy piastowskiej. Bolesław nidy stanowi tu zatem dopełnienie, tym ciekawią te obrazujące problem podstawowy dla poety: ■pzszosc mitu nad realiami historii. Gdy wkrótce p Bolesławie Śmiałym ukażą się Szkice historyczne msn&siego wieku Tadeusza Wojciechowskiego, Wy-Kpański w liście do Stanisława Eliasza Radzikow-pego stwierdzał, że książka historyka-mediewisty anoua jego koncepcję rekonstrukcji konfliktu pejowego, nie zaspokaja jednak w pełni ani głodu lewych faktów, ani głodu wyobraźni. Komentato-przypuszczają — zapewne słusznie — że lek-» ta jednak ma Popisania Skałki.

historycznych w literaturze polskiej. Wy-

k

swoisty ciąg dalszy, potrzebę

Skałka tworzy dialektyczną jedność z Bolesławem feiałym. Jej tezy (akty) wyprzedzają w porządku poralistyczno-logic^nym kolejne fazy dramatu 1 królu i w ten sposób rzucają światło na to, co