PB040723

244 Higiena I dobrostan zwierząt gospodarskich

*    cieląt do drugiego tygodnia

*    świń o masie ciała nie przekraczającej 10 kg.

Cielęta i prosięta mogą być transportowane wcześniej niż wymieniono

powyżej, ale muszą być przewożone w obecności matki.

Obowiązuje następujący maksymalny czas podróży zwierząt kopyt, nych. częstotliwość ich karmienia i pojenia oraz częstotliwość i czas trwania obowiązkowych postojów (przerw w podróży):

• nicodsadzonc cielęta, jagnięta, koźlęta i źrebięta będące na diecie mlecznej oraz nieodsadzone prosięta po 8 godzinach transportu powin-ny mieć zapewnioną co najmniej godzinną przerwę na pobranie wody i kanny, po upływie której mogą być transportowane kolejne 9 godzin • świnie mogą podróżować maksymalnie 24 godziny, jeśli środki transportu. w których przewozi się trzodę chlewną, są wyposażone w zbiorniki wody o wystarczającej pojemności, tak aby świnie mogły pić wodę w czasie transportu

•    konie mogą być przewożone maksymalnie 24 godziny, muszą jednak co 8 godzin dostawać wodę i karmę

•    pozostałe zwierzęta kopytne po 14 godzinach transportu powinny mieć zapewnioną co najmniej godzinną przerwę na pobranie wody i karmy, po upływie której mogą być transportowane kolejne 14 godzin.

Maksymalny czas podróży zwierząt kopytnych może być przedłużony, jeżeli transport do miejsca przeznaczenia zakończy się w ciągu kolejnych 2 godzin. Po upływie czasu podróży zwierzęta kopytne powinny być wyładowane, napojone i nakarmione oraz mieć zapewniony okres odpoczynku nie krótszy niż 24 godziny.

Dla drobiu ptaków domowych i królików pasza i woda powinny być dostępne w wystarczających ilościach, z wyjątkiem gdy:

•    podróż trwa mniej niż 12 godzin, z pominięciem czasu załadunku i wyładunku

•    podróż trwa mniej niż 24 godziny dla wszystkich gatunków drobiu, pod warunkiem, że musi się ona zakończyć w ciągu 72 godzin po wylęgu.

Psy i koty podczas transportu powinny być karmione zgodnie z pisemnymi instrukcjami, z tym że:

•    odstępy w karmieniu nie mogą przekraczać 24 godzin

*    odstępy w pojeniu nie mogą przekraczać 12 godzin.

Przepisy europejskie zakładają, że generalnie czas transportu zwierząt przeznaczonych do uboju nie powinien przekraczać 8 godzin, jeśli miejsce załadunku zwierząt i miejsce przeznaczenia zwierząt znajdują się na terytorium jednego państwa.

5.13.6. Nadzór nad transportem zwierząt

Odpowiedzialność za nieprzestrzeganie zasad i warunków wykonywania transportu ponosi przewoźnik. Przewoźnik - oznacza osobę fizyczną lub prawną, dokonującą zarobkowo transportu zwierząt w imieniu własnym |_Ub w imieniu innej osoby albo dostarczającą środki transportu przystosowane do przewozu zwierząt.

Przewoźnik i nadawca zwierząt odpowiadają za zorganizowanie transportu zwierząt w taki sposób, aby nie powodował zranienia albo zbędnego cierpienia żadnego zwierzęcia.

Dla zapewnienia właściwej opieki nad zwierzętami w czasie transportu. każdej ich przesyłce powinien towarzyszyć przeszkolony konwojent lub funkcję tę może pełnić przeszkolony kierowca. Konwojent - oznacza osobę posiadającą kwalifikacje, określone w przepisach w sprawie szczegółowych warunków i trybu potwierdzania kwalifikacji dla kierowców i konwojentów, opiekującą się zwierzętami i dozorującą zwierzęta w czasie transportu, odpowiedzialną za humanitarne postępowanie wobec zwierząt oraz wykonującą niezbędne czynności obsługowe zwierząt.

Przewoźnik może zatrudniać do transportu zwierząt wyłącznie kierowców i konwojentów posiadających kwalifikacje niezbędne do transportowania zwierząt, potwierdzone przez powiatowego lekarza weterynarii. Dokumenty potwierdzające kwalifikacje kierowcy lub konwojenta oraz plan trasy przewoźnik dołącza do dokumentów przewozowych. Przewoźnik jest również zobowiązany przedłożyć powiatowemu lekarzowi weterynarii właściwemu dla miejsca wysyłki plan trasy, jeżeli podróż zwierząt kopytnych do państw członkowskich Unii Europejskiej, pomiędzy tymi państwami lub do państw trzecich będzie trwała wraz z postojami dłużej niż 8 godzin.

5.14. Zasady kontroli dobrostanu zwierząt

Artykuły: 6 - Dyr. 98/58; 10 - Dyr. 91/628; 9 - Dyr. 91/630 i Dyr. 91/629, nakładają obowiązek przeprowadzania przez kompetentne władze kraju członkowskiego UE kontroli w zakresie przestrzegania postanowień wymienionych dyrektyw. W Polsce zgodnie z Ustawą o ochronie zwierząt z dii. 21 sierpnia 1997 r. (Dz.U. z 1997 r. nr 11, poz. 724) znowelu Ustawą o ochronie zwierząt z dn. 6 czerwca 2002 r. (Dz.U. z 2002 r. nrj poz. 1143) takie kompetencje przypisane są Inspekcji Weterynaryjnej.j