Już wiadomo, od czego zacząć (omówiliśmy to w poprzednim numerze), czyli - tytuł i temat omówione, gatunek sprawdzony, ewentualne dopiski, dedykacje, konteksty biograficzne ustalone. Określony typ liryki i podmiot liryczny - wiemy, co kto mówi w jakiej sytuaq'i. Teraz punkt następny - czyli czytamy wers po wersie, strofa po strofie. Najlepiej całostkami znaczeniowymi - obraz za obrazem, wyznanie za wyznaniem. Często takie segmenty sensów pokrywają się z podziałem graficznym utworu. Każdą całostkę:
1. Interpretujemy - czyli notujemy sens, znaczenie, przesłanie.
2. Analizujemy - badamy, jakich zabiegów użył poeta, jakim sposobem osiągnął swój cel - sformułował daną myśl mową wiązaną, a nie zwyczajnie. W końcu o to chodzi w poezji.
Stepy akermańskie,
Adam Mickiewicz
Wpłynąłem na suchego przestwór oceanu,
Wóz nurza się w zieloność
i jak łódka brodzi; Śród fali łąk szumiących,
śród kwiatów powodzi, Omijam koralowe ostrowy
burzanu.
To pierwsza strofa słynnego wiersza z cyklu Sonety krymskie. Wiadomo więc, że gatunek to sonet (przy całym utworze doskonale widać budowę sonetu i podział na strofy opisowe i refleksyjne). Podmiotem lirycznym jest podróżnik wędrujący po stepie akermańskim, zapisujący swoje doznania. Wypowiada się w pierwszej osobie - jest to liryka pierwszoosobowa. Czy jest to sam Mickiewicz? W przypadku tego utworu można napisać, że tak. Uprawnia do tego znajomość biografii: wyprawa rzeczywiście miała miejsce, nawiązania do Litwy - bardzo osobiste refleksje upoważniają do takiego wniosku.
Krajobraz stepu. Oczami poety oglądamy malowniczą urodę krajobrazu. Jest to jednak obraz poetycko przetworzony, zdradza uczucia podmiotu.
buduje nastrój. Jak to się dzieje? A właśnie poprzez dobór środków poetyckich:
* „suchego przestwór oceanu”
- przenośnia i zarazem oksy-moron. Ocean nie może być suchy. Step widziany jako ocean - to metafora oparta na podobieństwie ogromu żywiołu, podkreśla potęgę natury
* „wóz nurza się w zieloność”
- znów przenośnia, która akcentuje motyw wody - bo w oceanie można się nurzać, bardziej niż w trawie
• „jak łódka brodzi” - porównanie wozu do łodzi kontynuuje całość metafory - ocean - step
* fala ląk; powódź kwiatów -jak wyżej
• „koralowe ostrowy” - to z kolei epitet podporządkowany poetyckiemu pomysłowi; koral także kojarzy się z przestrzenią morską
i rymy - przeplatane, żeńskie
• rytm - regularny
Opis poetycki stepu opiera się na metaforach, porównaniu i epitetach. Ten fragment jest dobrym przykładem na to, że poeta nie musi podejmować trudnego tematu, może po prostu opisać pejzaż - lecz tak jakby malował go od nowa. Przez metaforę oceanu uzyskuje tu Mickiewicz nastrój - płynąć przez łąki to jednak co innego, niż jechać. Stwarza też twórca atmosferę czarodziejską- krzew zmienia się w koralowe ostrowy. W poezji wszystko jest możliwe.
| onomatopeje - to wyrazy dźwiękonaśladowcze; wszelkiego rodzaju dźwięki, szumy, wyrazy naśladujące dźwięki
| rymy - fonetyczne podobieństwo ostatnich wyrazów w wersie
• rytm - regularny rozkład akcentów w wersach nadaje tekstowi rytmiczność
i powtórzenia zdań lub członów zdaniowych
| inwersja - poprzestawiany szyk zdania
* anafora - powtórka danego wyrazu na początku wersów
• epifora - powtórka wyrazu na końcu wersów
* pytania retoryczne
fi