PICT5540

O Gofpodirftnue

£ r u ba im tef nrfb myco Oawdć dltemoeym prjyrobfC: wp^Ob flarfjcmu wuc mlobfjenin. Tuffe Crj y fowalom /y fojjycarjOioie Xrcy    ma być wiotcy ndprawcy mifir^wi,

X bo naprawy crjrla Oyrtiarjtf bobrego/

Rtoryby 5 ocswtdbtfcma go&jiri fit bO tego,

2tby vmlal OyoMrlh plic bóbr jr nopra a'if'

»Df o bobrjc o czynić w formie / y to piec mfłdwlft I Y&tclfi 30 wfby po/ycef bebjlrfimieć to f ujuicy/ Z&iebr fa vmici«cnibobrzy r3eni(#3«i<y.

I lir011 fte nicomieietnycfc nie miry ery lichoty/

Jefli nied?crfi wprfść wntbj/bla id; jlcy roboty*

Crjrbóbobr3f byifiirffiry naprawie 3ro3umieć/ jjafo formę pofiawić to piecu' etscM vńiici* jafie ofo »cjynić by fte oobrye grj^to prjr3 nic w piecu i 4 węgla nic toitlr gOr34tO. bogbylup* btago brnie poiycfu obywa/

Xv węglu fifoba/wbećia omiepf anie bywa. irjtebrf y tregle «r/io na piecu polerwfć/

23O co sita f ofjcuie Ctyeba go fjdnować.

.a jby Dymorj Ftoryiefi w cym bjiliećwicjoriy. IH« mieć fieby boć puści piec bobrze rcsgrjaiiy. 'O fieby ieft ciepły piec JłpirfMiiey bcćieibjie/

X Węgla (cym fpefobcm ) 11 ie wiele fle 3cybiie,

w piecu jrfś furowym r3abfOco rp^y.

Sdrricy cylfo f ujele na wiecey ha (lniany, fiob bywa jclajo 30 wjby gnOiotracc/

Fitę tsyfle/ wiec nie fpore/ y jle na robot*, trseba mieć mi bytmwr 0F0 3 td jbey fłronyć 2>o ren narób (Cyt lopftfj itft tdt wyć wiciowy/

Trzeba im też nód myto ddwić altematym

Przyrobek: wprzód stirszemu, więc młodszemu, Tikże też i kowalom i koszytarzowi,

Lecz ziwżdy ma być więtszy noprdwcy, mistrzowi.

⁸ I do naprawy trzebi dymdrza dobrego,

Któryby z doświadczenia godsael sie do tego,

Aby umiał dymirski piec dobrze nipriwić,

Oko dobrze uczynić w formie i w piec wstawić.

Wielki ziwżdy pożytek będziesz mieć w kuźnicy,

¹⁰ Kiedy są umiejętni, dobrzy rzemięśnicy.

Chroń sie nieumiejętnych, nie miej tej lichoty.

Jeśli nie chcesz wpśść w nędzę dla ich złej roboty.

Trzeba dobrze dymśrskiej naprawie zrozumieć,

Jiko formę postiwić w piecu, trzebi umieć,

¹⁵ Jakie oko uczynić, by sie dobrze grzało

Przez nię w piecu, i węgla niewiele gorzało.

Bo gdy lupę długo dmie, pożytku ubywa,

W węglu szkoda, w dęciu omieszkinie bywa. Trzebi i węgle często ni piecu polewić ¹⁰ Bo to sili kosztuje, trzebi go szinowić.

Kiżdy dymarz, który jest w tym dzile ćwiczony. Ma mieć, kiedy dąć puści, piec dobrze rozgrzany, Bo kiedy jest ciepły piec, spieszniej dęcie idzie I węgla tym sposobem niewiele sie zejdzie.

²⁵ A w piecu ziś surowym rzadko co upirzy,

Simej tylko Żużele nawięcej niskwirzy,

A stąd bywa żelizo zawżdy gnojowite,

Nieczyste, więc niespore i złe ni robotę.

Trzebi mieć ni dymćrze oko z każdej strony,

*° Bo ten naród cyklopski jest tak wyćwiczony,