Podręcznik Zaręby3

‘rzyjazdach turystów zagranicznych [Gurung & De Corsey, wg Wight P.A., 235]. Obszar Chroniony Annapurny (rys. 17) utworzono w 1986 r., na powierzchni " tys. km², w trzech podstawowych celach: ochrony przyrody i krajobrazu, podniesienia roziomu życia ludności miejscowej oraz kontrolowania zarządzania rozwojem turys-r ki trekkingowej¹. Region Annapurny to jeden z najbardziej urokliwych zakątków Himalajach i jednocześnie najbardziej popularny cel pieszych wędrówek. Dla Turystów górskich szczególnym wyzwaniem są szczyty górskie o dużej różnicy wysokości - ośmiotysięczny łańcuch Annapurny sąsiaduje z jedną z najgłębszych na ■ciecie dolin rzecznych, doliną rzeki Kali Gandaki. U podnóża ośnieżonych himalajskich szczytów rozpościerają się lasy z przewagą rododendronów i bambusów. Wśród :rzew i zielonych pól ryżowych są zagubione wsie i przysiółki z glinianymi chatami • rytymi strzechą [6], Region zamieszkuje 40 tys. ludzi, a co roku odwiedza go 30 tys. Turystów (80], Największe zagrożenia dla środowiska przyrodniczego to: masowe wycinanie lasów (96% zużywanej energii pochodzi ze spalania drewna, a lasy zanikają ' tempie 3% rocznie), ekspansja rolnictwa pobudzana m.in. przez popyt turystyczny, :aśmiecanie gór odpadami nie ulegającymi biodegradacji zostawianymi w Himalajach rrzez turystów oraz zanieczyszczenie wód [71].

Rysunek 17. Obszar chroniony Annapurny (opracowanie własne)

Wraz z utworzeniem obszaru chronionego Annapurny, równocześnie wszedł a życie projekt Annapurna Conservation Area Project (ACAP), którego głównym koordynatorem stała się nepalska organizacja King Mahendra Trust for Naturę Conservation, przy wsparciu finansowym m.in.: Światowego Funduszu Ochrony Przyrody WWF i Niemieckiego Klubu Alpejskiego. Podstawowym celem projektu miało być zapewnienie korzyści społeczno-ekonomicznych ludności miejscowej, a jednocześnie zwiększenie jej świadomości ekologicznej, aby stała się ona strażnikami

129

1

Annapurna, Conservation Areas - www.south-asia.com/Kingmah/tonproj.htm.