Przykład 4.2.
Jodowodór podczas ogrzewania ulega rozkładowi według równania:
2 HI
1
W pewnej temperaturze stała równowagi tej reakcji wynosi — . Obliczyć, jaki
64
procent jodowodoru uległ rozkładowi, jeżeli jego początkowe stężenie wynosiło 4 mol/ dm3.
Rozwiązanie
Reakcji uległo x moli cząsteczek jodowodoru. W stanie równowagi pozosla nie 4 - x nie rozłożonego HI, a liczby moli cząsteczek wodoru i jodu są jednakowi’
X
i wynoszą — . Wstawiając do wzoru na stałą równowagi otrzymamy:
K
(4-jc)“ 4(4-.v)“
x — 0,8
0 8
czyli reakcji uległo ■ 100% = 20% jodowodoru.
KM)
' ■ o milczenie przeprowadza się z wykorzystaniem reakcji rozpadu kwasu tio-t 'il uwcgo(VI) ( H^SiOi), według reakcji:
h2s2o, -> h2so, + s
•• n wały kwas tiosiarkowy(VI) otrzymuje się w wyniku reakcji tiosiarczanu(VI) lu i kwasu siarkowego(VI):
H2S203 + Na2SQ4]
1 Mu reakcja bardzo szybka i zakładamy, że kwas tiosiarkowy(VI) powstaje na-lumnst po dodaniu kwasu siarkowego do roztworu tiosiarczanu(VI). Dopiero
..... rozpoczyna się reakcja rozkładu kwasu tiosiarkowego(VI) według reakcji
■i j napisanej. Jako produkt reakcji wydziela się siarka w postaci bardzo drobnej > ii .iny i obserwujemy to w postaci charakterystycznej opalescencji. Pojawienie u u i opalescencji przyjmuje się jako znak, że zaszła ilościowo reakcja.
111 ii< iw przygotowuje się roztwory NaiS^CU o różnych stężeniach (wg tabeli 4.1). npr/odnio przygotowanych roztworów dodaje się kolejno poj 3 cm ' roztworu , u i.nkowego o stężeniu 0.25 mol/dm'. j (Do odmierzenia kwasu i tiosiarczanu • li \ używać różnych cylindrów). W momencie dodania kwasu uruchamia się i. pn i należy zmierzyć czas jaki upłynie do pojawienia się opalescencji (czas W*ilii |l)
Tabela 4.1.
Wyznaczenie wpływu stężenia na szybkość reakcji
i ihlylość roztworu Na2S20( [cm3] c = 0,5 mol/dm3
Objętość
wody
[cm3]
Stęż.enie
cIbS203 = cNa2S203
[mol/dm3]
Szybkość
reakcji
[mol/dnP-s'1]
Iż- 0 2
4
6
8
9
u
a
o
**