Podstawy chemii, ćwiczenia laboratoryjne1

Opracowanie w yników

•    Obliczyć stężenie kwasu tiosiarkowego(VI) (zakładamy, że jest równe dokładnie stężeniu tiosiarczanu sodu). Pominąć zmianę objętości roztworu z powodu dodania kwasu siarkowego(VI).

•    Sporządzić wykres przedstawiający zależność: szybkość reakcji w funkcji stę żenią v = /(c_Il2S2o₃ ) •

Doświadczenie 4.2. Wpływ temperatury na szybkość reakcji

\ - --- -- * —---^

Doświadczenie prowadzi się z wykorzystaniem tej samej reakcji (patrz doświadczenie 4.1). Należy przygotować 5 par probówek; jedna probówka powinna zawierać 5 cm' tiosiarczanu(VI) sodu (c^₂S203 ~ mol/dm’), a druga 5 cm'

kwasu siarkowego(VI) (C|_IoSo₄ = 0,25 mol/dm’ ). Reakcje (dodanie kwasu do

tiosiarczanu) należy przeprowadzić w różnej temperaturze np. 20, 30, 40, 50, 60°C W tym celu ogrzewa się wcześniej w łaźni wodnej (może być zlewka z wodą), każdą parę probówek przed reakcją. W określonej temperaturze należy probówki z roztworami zanurzać co najmniej przez 5 minut. Temperaturę w łaźni kontrolną się termometrem, a dla przyśpieszenia wzrostu lub spadku temperatury dodaje są zimnej lub gorącej wody (z podgrzewacza). Podobnie jak w doświadczeniu 4,1 czas mierzymy od dodania kwasu do pojawienia się opalescencji.

Cłu

<V,

• o I

Tabela 4.2,

Badanie wpływu temperatury na szybkość reakcji

Nr pary	Stężenie CH2S2O3 ^= ‘-NinSiO-) f mol/dm'^1]	Temperatura ["CJ	Czas reakcji łsl	Szybkość reakcji [mol/dm^3 ■ s'^1]	Współczynnik temperaturowy 0
' 1 2 3	OfłS 0:1	bO	<5	ĄObl o, os 0 0^	1 J G 3
4 5		'hQ	X Al	o, oh/;!	’ ""TT i

Cjjm C<' -*<    dc X Z. I ° i

V, r Sctjj, '* Z    , , _dlM , _? f^.oo-Tda-

0,0? 5 u. o* r_l( 'Jjm

i i|ti licowanie wyników'

» Wpisać wyniki doświadczenia do tabeli.

•    Obliczyć stężenie tiosiarczanu sodu (uwzględnić objętość po rozcieńczeniu in/lworu tiosiarczanu kwasem), szybkość reakcji względem kwasu tiosiarko-

" ego (c U2S2O3 ^{— c}Na2S2C>3 )•

•    l*i/.odstawić graficznie zależność: v = f (T).

........ imIcy.enitf 4.3. badanie wpływu stężenia katalizatora na szybkość redukcji \

L:—Mnanganianu (VII) potasu w środowisku kwaśnym

¹¹ • |M/ygotowanych siedmiu kolb stożkowych odmierz kolejno: 25 cm³ szczawia-l'nlusu (ck₂c₂04 ⁼ ^’1 mol/dm³), 25 cm³ kwasu siarkowego(VI) ( £h₂S04 ⁼

mol/dm³) oraz kolejno 0,0; 1,0; 2,0; 3,0; 4,0; 5,0; 6,0 cm³ siarczanu(Vl) .....iim(II) (c_Mnso₄ =0,02 mol/dm³). Po dokładnym wymieszaniu do kolejnych

li* roztworami dodaj po 1,0 cm’ roztworu manganianu (VII) potasu (t‘KMn04 =

..... mol/dm³ ). Należy mierzyć czas, jaki upłynie od dodania KMnC>4 do od-

n ma się roztworu (przyjmujemy, że jest to czas reakcji).

Tabela 4.3.

Badanie wpływu stężenia katalizatora na szybkość reakcji

I Ni t.M4l

(Ibjętość roztworu	Objętość końcowa	Stężenie	Czas	Szybkość reakcji
M11SO4	mieszaniny reakcyjnej	MnSOj	reakcji	[mol/dm^5 ■ min'^1]
1 cm] |	[cm^5]	[ mol/dm^5]	[min]
		w mieszaninie
0 1,0 2,0 3.0 4.0 5.0 6.0	S b s t, 0	DtJOuOf? 0, yoo^ i? z, ot oooa ?2 O, OO?* ? 6 O JOoOy	7 7 *- c *4 A^1S Al	O, OiOO £>*>■-O 0 OOOJO^<-’<> 0 jOoooOf 0, 0O000IV U, JOOO^O 0,0000 ? r >( oOOO A V
TT !■ O ,■		Oi>.

'7 X

\Ot O, OS

o,ot fi '

(/o

- (Ą (20oę J,_n, y>? ArJ rj,,^> o, d><><d .U ³

2 pb

Ąif

4_XM

A\A0

A_t0A

OO? 0,0000 2./ , /) oż>

j Jw

103