Opracowanie w yników
• Obliczyć stężenie kwasu tiosiarkowego(VI) (zakładamy, że jest równe dokładnie stężeniu tiosiarczanu sodu). Pominąć zmianę objętości roztworu z powodu dodania kwasu siarkowego(VI).
• Sporządzić wykres przedstawiający zależność: szybkość reakcji w funkcji stę żenią v = /(cIl2S2o3 ) •
Doświadczenie 4.2. Wpływ temperatury na szybkość reakcji
\ - --- -- * —---^
Doświadczenie prowadzi się z wykorzystaniem tej samej reakcji (patrz doświadczenie 4.1). Należy przygotować 5 par probówek; jedna probówka powinna zawierać 5 cm' tiosiarczanu(VI) sodu (c^2S203 ~ mol/dm’), a druga 5 cm'
kwasu siarkowego(VI) (C|IoSo4 = 0,25 mol/dm’ ). Reakcje (dodanie kwasu do
tiosiarczanu) należy przeprowadzić w różnej temperaturze np. 20, 30, 40, 50, 60°C W tym celu ogrzewa się wcześniej w łaźni wodnej (może być zlewka z wodą), każdą parę probówek przed reakcją. W określonej temperaturze należy probówki z roztworami zanurzać co najmniej przez 5 minut. Temperaturę w łaźni kontrolną się termometrem, a dla przyśpieszenia wzrostu lub spadku temperatury dodaje są zimnej lub gorącej wody (z podgrzewacza). Podobnie jak w doświadczeniu 4,1 czas mierzymy od dodania kwasu do pojawienia się opalescencji.
Cłu
<V,
• o I
Tabela 4.2,
Badanie wpływu temperatury na szybkość reakcji
Nr pary |
Stężenie CH2S2O3 = ‘-NinSiO-) f mol/dm'1] |
Temperatura ["CJ |
Czas reakcji łsl |
Szybkość reakcji [mol/dm3 ■ s'1] |
Współczynnik temperaturowy 0 |
' 1 2 3 |
OfłS 0:1 |
bO |
<5 |
ĄObl o, os 0 0^ |
1 J G 3 |
4 5 |
'hQ |
X Al |
o, oh/;! |
’ ""TT i |
Cjjm C<' -*< dc X Z. I ° i
V, r Sctjj, '* Z , , dlM , ? f^.oo-Tda-
0,0? 5 u. o* rl( 'Jjm
i i|ti licowanie wyników'
» Wpisać wyniki doświadczenia do tabeli.
• Obliczyć stężenie tiosiarczanu sodu (uwzględnić objętość po rozcieńczeniu in/lworu tiosiarczanu kwasem), szybkość reakcji względem kwasu tiosiarko-
" ego (c U2S2O3 — cNa2S2C>3 )•
• l*i/.odstawić graficznie zależność: v = f (T).
........ imIcy.enitf 4.3. badanie wpływu stężenia katalizatora na szybkość redukcji \
L:—Mnanganianu (VII) potasu w środowisku kwaśnym
11 • |M/ygotowanych siedmiu kolb stożkowych odmierz kolejno: 25 cm3 szczawia-l'nlusu (ck2c204 = ^’1 mol/dm3), 25 cm3 kwasu siarkowego(VI) ( £h2S04 =
mol/dm3) oraz kolejno 0,0; 1,0; 2,0; 3,0; 4,0; 5,0; 6,0 cm3 siarczanu(Vl) .....iim(II) (cMnso4 =0,02 mol/dm3). Po dokładnym wymieszaniu do kolejnych
li* roztworami dodaj po 1,0 cm’ roztworu manganianu (VII) potasu (t‘KMn04 =
..... mol/dm3 ). Należy mierzyć czas, jaki upłynie od dodania KMnC>4 do od-
n ma się roztworu (przyjmujemy, że jest to czas reakcji).
Tabela 4.3.
Badanie wpływu stężenia katalizatora na szybkość reakcji
I Ni t.M4l
(Ibjętość roztworu |
Objętość końcowa |
Stężenie |
Czas |
Szybkość reakcji |
M11SO4 |
mieszaniny reakcyjnej |
MnSOj |
reakcji |
[mol/dm5 ■ min'1] |
1 cm] | |
[cm5] |
[ mol/dm5] |
[min] | |
w mieszaninie | ||||
0 1,0 2,0 3.0 4.0 5.0 6.0 |
S b s t, 0 |
DtJOuOf? 0, yoo^ i? z, ot oooa ?2 O, OO?* ? 6 O JOoOy |
7 7 *- c *4 A1S Al |
O, OiOO £>*>■-O 0 OOOJO<-’<> 0 jOoooOf 0, 0O000IV U, JOOO^O 0,0000 ? r >( oOOO A V |
TT !■ O ,■ |
Oi>. |
'7 X
\Ot O, OS
o,ot fi '
(/o
- (Ą (20oę J,n, y>? ArJ rj,,> o, d><><d .U 3
OO? 0,0000 2./ , /) oż>
j Jw
103