Polska Poezja XV w1

Polska Poezja XV w1



T

64    POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU

MAJISTER

ciicit

480 Chcę cię pytać, Śmirci miła,

By mię tego nauczyła:

Panie, co czystość chowają,

Jako się u Boga mają?

MORS

respondit

Azaś nie czytał świętych żywota, 485 Co mieli ciężkie kłopoty?

Jako panny mordowano,

Sieczono i biczowano,

Nago zwłoczono, ciało ż[ż]ono I pirsi rzezano —

490 Potem do ciemnice wiedziono. Niektóre głodem morzono,

Potem w powrozie wodzono, Okrutnemi dręcząc mękami, Targano je osękami.

495 Ja się temu dziwowała,

w. 481 by — abyś.

w. 482 chować — zachowywać.

w. 483 jako się u Boga mają — jak są oceniane przez Boga (pytanie o wartość dziewictwa).

w. 485 co — którzy; kłopoty — udręczenia, przykrości; w rkps.: glopothy.

w. 488 zwłoczyć — rozbierać, rozdziewać; nago zwłoczono — rozbierano do naga; żjżjono (żec) — palono.

w. 489 pirsi — piersi; rzezać — ucinać, odcinać, w. 490 do ciemnice — do ciemnicy, lochu, więzienia, w. 494 osęka — osęk, bosak, drąg z ostrzem żelaznym i z hakiem na końcu.

zdumiewać się, podziwiać.


w. 495 dziwować się

Gdym w nich tę śmiałość widziała — Dziwno jest nie dbać okrutności, Cirzpiąc tako ciężkie boleści.

W rękopisie brak zakończenia utworu. Przytoczona niżej rekonstrukcja, dokonana przez Jana Łosia, opiera się na ruskim przekładzie Rozmowy ze schyłku XVI w.

[MAGISTER

dicit

Miła Smirci, racz powiedzieć,

CćT od ciebie chciałbych wiedzieć:

Wiem, iż wszemu koniec będzie,

Kiedy Bog na Sądzie siędzie;

5 Gdzie ty, Smirci, w ten czas będziesz?

Czy i ty na Sądzie siędziesz, łże nas tak barzo nędzisz?

MORS

respondit

Ten, kto ma rozum stateczny,

Wie, iż Bog jest żywot wieczny:

10 A przeto gdzie Kryst króluje,

Tamo już Śmirć nie panuje.

w. 496 śmiałość — męstwo.

w. 497 dziwno jest nie dbać okrutności — jest czymś osobliwym lekceważenie doznawanych okrucieństw, w. 498 cirzpieć — cierpieć.

w. 3-4 Mowa o końcu świata i Sądzie Ostatecznym.

w. 7 nędzić — gnębić, dręczyć.

w. 8 stateczny — dostateczny, wystarczający.

w. 10 przeto — zatem; Kryst — Chrystus.

w. 11 tamo — tam.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Polska Poezja XV w1 62 POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU Wetknie za nadrę kapicę, 4S0 Zawodem na koni
42061 Polska Poezja XV w1 68 POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU utwór ma formę dialogu. Na końcu dodan
42869 Polska Poezja XV w1 50 POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU Gdyby się urobiła — A potem lepiej [cz
75448 Polska Poezja XV w1 58 POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU ( Sama w lisie jamy łażę, Wszytki lisz
Polska Poezja XV w1 52 POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU Dziewki, wdowy i mężatki — Posiekę je za jic
Polska Poezja XV w1 T 54 315 320 325 330 POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU Bowiem przeciw śmirtelnej
Polska Poezja XV w1 f 56 POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU Tako szlachtę, jako kmiecie; Dawisz wszytk
Polska Poezja XV w1 60 POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU Wszytki mnichy i opaty 410 Posiekę przez zap
Polska Poezja XV w1 66 POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU Gdy Bog będzie grzeszne sędzić, Ja je mam do

więcej podobnych podstron