i
i
METODYKA WYKONAMIA ĆWICZENIA
Ćwiczenia laboratoryjne z termodynamiki i mechaniki płynów
bezwzględne. U trakcie ćwiczenia wyznacza się również stalą wiskozymetru Englera i porównuje z wynikiem obliczeń uzyskanym przy założeniu, że znana Jest wartość lepkości kinematycznej wody.
Wiskozymetr Englera (rys. 6.), którego najważniejszą częścią Jest złocone i polerowane wenątrz naczynie pomiarowe z kapilarą przymocowaną do otworu wykonanego w dnie naczynia, napełnia się badaną cieczą, przy zatkanej drewnianą zatyczką kapilarze, do wysokości ostrzy umieszczonych na
wewnętrznej ściance naczynia. Odpowiada to pojemności 240 cm . Przez włączenie grzałki płaszcza wodnego do sieci, 1 ustawienie przełącznika na od
3
powiednią moc grzania, doprowadza się płaszcz wodny do temperatury nieco
I
(o kilka dziesiątych stopnia) od temperatury pomiaru, a następnie \
.
lizuje układ przy pomocy ręcznego mieszadła. Z chwilą osiągnięcia
pomiaru przez badaną ciecz wyjmuje się drewnianą zatyczkę i 1
i
larą, kolby do wysokości 200 cm , (tj. 200 al). Zmierzony czas t po
włącza sekundomierz mierzący czas napełniania, ustawionej pod 3
dzielony przez stałą wiskozymetru k, odpowiadającą czasowi wypływu cieczy
wzorcowej (50 + 52 s), jest lepkością względną
Stałą wiskozymetru Englera k - k wyznacza się doświadczalnie w sposób >
d
identyczny^Jak wyżej, przestrzegając warunku: aby wypływ wody destylowanej ! odbywał się w temperaturze 20°C.
Teoretyczną wartość stałej k « k oblicza się z wzoru na czas nie*
‘
ustalonego wypływu z otwartego naczynia przez mały otwór zakończony kepi*
równania ciągłości strug]
wzór na czas wypływu:'
Korzystając z równania Bernoullego i
otrzymuje się dla rozważanego zagadnienia (rys. 7.)
w którym:
D; d; i - wymiary naczynia Englera i kapiiary (Rys. 6)
wysokość menisków na początku i na końcu pomiaru,
stała pomocnicza
V‘Rys.7. Schemat do obi i czert teoretycznej wartości stałej k zymetru Englera.
dla wisko-
Czas wypływu t
będzie równy stałej k po podstawieniu do wzoru»»(' 10)