Prawo i p k s V Konarska Wrzosek (16)

rator bądź finansowy organ postępowania przygotowawczego złożył wniosek o wydanie wyroku skazującego i orzeczenie uzgodnionych z oskarżonym kary łub środka karnego za zarzucone mu przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe (art. 156 § 1 k.k.s.), nie można uwzględnić wniosku o orzeczenie przepadku przedmiotów, jeżeli interwenient temu się sprzeciwi na piśmie albo ustnie do protokołu (art. 156 § 4 k.k.s.). Ponadto, jeżeli w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe zgłoszono interwencję, sąd nie może przychylić się do wniosku o wydanie wyroku bez przeprowadzenia postępowania dowodowego, o którym mowa w art. 387 § 1 k.p.k. dotyczącego orzeczenia przepadku przedmiotów, gdy interwenient temu się sprzeciwi na piśmie albo ustnie do protokołu (art. 161 § 2 k.k.s.).

forma

Interwencję należy zgłosić pisemnie albo ustnie do protokołu (art. 127 § 1 k.k.s.). Wybór formy tej czynności należy wyłącznie do interwenienta. Dla skuteczności zgłoszenia interwencji wymagane jest podanie przez interwenienta w zgłoszeniu miejsca swego zamieszkania, pobytu lub siedziby (art. 126 § 2 k.k.s.). Interwencja może być zgłoszona do chwili rozpoczęcia przewodu sądowego w pierwszej instnaq'i (art. 126 § 1 k.k.s.). Jest to termin o charakterze prekluzyjnym, jest on zatem nieprzekraczalny i nieprzywracalny. Jest to termin maksymalny zgłoszenia interwencji. Jeżeli interwencja nie została zgłoszona w wymienionym terminie, w razie prawomocnego orzeczenia przepadku przedmiotów, dochodzenie roszczeń do przedmiotu objętego przepadkiem jest możliwe wyłącznie w trybie określonym w art. 119 § 2 i 3 k.łes.

Interwenient staje się stroną postępowania przez sam fakt zgłoszenia interwencji. W postępowaniu karnym skarbowym nie przewiduje się możliwości odmowy przyjęcia zgłoszenia interwencji, jak przy powództwie cywilnym w procesie karnym.

Jeżeli na podstawie danych zebranych w toku postępowania zostanie ustalony podmiot spełniający warunki do zgłoszenia interwencji, należy go niezwłocznie zawiadomić o przysługującym uprawnieniu, chyba że nie można ustalić jego miejsca zamieszkania, pobytu lub siedziby (art. 127 § 2 k.k.s.). Wymieniony obowiązek ciąży na organach prowadzących postępowanie przygotowawcze oraz na sądzie. Natomiast, gdy w toku postępowania zatrzymano przedmiot lub dokonano zajęcia albo zabezpieczenia, należy o tym niezwłocznie zawiadomić interwenienta, umożliwiając mu zgłoszenie interwencji.

W postępowaniu karnym skarbowym interwenientowi przysługują uprawnienia strony procesowej. Uprawnienia te przysługują w toku całego postępowania w granicach interwencji (art. 120 § 3 k.k.s.).

odpowiednie stosowanie przepisów k.p.k.

Do interwenienta oraz jego pełnomocnika stosuje się odpowiednio przepisy kodeksu postępowania karnego dotyczące:

a)    sprzedaży rzeczy zatrzymanych (232 § 3),

b)    zawiadomienia o wszczęciu, odmowie wszczęcia albo umorzeniu postępowania (art. 305 § 4),

c)    wniosków o dokonanie czynności śledztwa (art. 315 § 1),

d)    udziału w czynnościach niepowtarzalnych (art. 316 § 1) oraz w przesłuchaniu biegłego (art. 318),

349