Prawo i p k s V Konarska Wrzosek (101)

dochodzenie, chyba że finansowy organ postępowania przygotowawczego odmiennie zarządzi ze względu na wagę lub zawiłość sprawy (art. 151a § 2 k.k.s.).

postępowanie przygotowawcze w formie dochodzenia

Postępowanie przygotowawcze w formie dochodzenia prowadzi się też w sprawach o wykroczenia skarbowe (art. 152 k.k.s.). Nie stanowi przeszkody do prowadzenia dochodzenia pozbawienie oskarżonego wolności w tej lub innej sprawie (art. 325c pkt 1 lep.k.), ani też wystąpienie okoliczności, o których mowa w^r art. 325c pkt 2 k.p.k., tj. jeżeli oskarżony jest głuchy, niemy, niewidomy lub gdy biegli psychiatrzy powołani do wydania opinii w^r sprawie stwierdzą, że poczytalność oskarżonego w chw'ili popełnienia czynu lub w czasie postępowania jest wyłączona albo w znacznym stopniu ograniczona (art. 113 § 3 pkt 2 k.k.s.).

brak

konieczności

przeprowadzenia

rozprawy

2.    Brak konieczności przeprowadzenia rozprawy.

Postępowanie nakazowe jest dopuszczalne, jeżeli z materiałów zgromadzonych w toku postępowania przygotowawczego wynika, iż przeprowadzenie rozprawy nie jest konieczne (art. 500 § 1 lep.k.). Ponieważ kodeks postępowania karnego nie określa sytuacji, mogących uzasadniać rezygnację z przeprowadzenia rozprawy, sąd samodzielnie ocenia, czy przeprowadzenie w sprawne rozprawy nie jest konieczne.

Zgodzić się należy z prezentowanym w literaturze poglądem, iż podstawią do wydania wyroku nakazowego nie mogą być sprawy, które nie zostały dowodowe dopracowane, także w zakresie danych charakteryzujących osobę sprawcy (zob. Cz.P Kłak, Postępowanie nakazowe..., s. 19).

możliwość orzeczenia kary ograniczenia wolności lub grzywny

3.    Możliwość orzeczenia kary ograniczenia wnlnośri lub grzywny.

Postępowanie nakazowe dopuszczalne jest tylko w takich sprawach

o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe, w których sąd może orzec karę ograniczenia wolności lub grzywny (art. 500 § 1 lep.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s.). Kodeks karny skarbowy przewiduje dwa rodzaje kary grzywny. Karę grzywny określoną kwotowo, którą wymierza się za wykroczenie skarbowe (art. 47 § 1 k.k.s.) oraz karę grzywny w^r staw^kach dziennych, którą wymierza się za przestępstwa skarbowe (art. 22 § 1 k.les.). Wyrokiem nakazowym można wymierzyć oba rodzaje grzywny (zob. Cz.P Kłak, Postępowanie nakazowe w sprawach karnych skarbowych..., s. 53). Do postępowania nakazowego kwalifikuje się zatem sprawę o każde wykroczenie skarbowe, ponieważ karą za wykroczenia skarbowe jest kara grzywny określona kwotowo (art. 47 § 1 k.les.). Do postępowania nakazowego kwalifikować będą się też takie sprawy o przestępstwa skarbowe, w których będzie możliwe orzeczenie kary ograniczenia wolności lub grzywny w stawkach dziennych.

Wyrokiem nakazowym można orzec za przestępstwo skarbowe karę grzywny w granicach nieprzekraczających wysokości 200 stawek dziennych, chyba że kodeks przewiduje karę łagodniejszą (art. 23 § 2 lek.s.). Za wykroczenie skarbowe wyrokiem nakazowym można wymierzyć karę grzywny w granicach nieprzekraczających dziesięciokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia (art. 48 § 3 lek.s.). Obok kary grzywny wymierzonej kwotowo, kary grzywny wymierzonej w^r stawkach dziennych i kary ograniczenia wol-

434