Re exposure of DSC03278

bale

choregfc

chryielefantyna

dem

demos

dnaokrmtjm efcb

etob '

ttH|Kfd5d||3ug

■

rada w poltis greckich, w Atenach licsąca 800 ak*. ków (buUutów): do jaj nąjwatniąjsaych MdaA niłtfck przygotowanie prąjektów ustaw roipatrywanjrch u stopnie prses ekleąję.

jedna a liturgii; sfinansowanie kositów wystawiaj chóru podctas świąt ku ctci Dionłaoaa.

(gr. cłuysehfiintinos - .aroblony se ałota I • kości Ib nkrwąfk technika wykonywania posągów ta słota daty' i kota słoniowej (odkryte caąści ciała) na poUk dne drewnianym.

&ąj»n*$ssa jednostka podaiału terytorialnego Attjk. (podstawę podziału administracyjnego epirakn go preet Khfttsnssai.

jen, który pwwriii dema*. określenia polityka, to ty ase pełniąc ursędu narsuca awąjt adanle igrwa daotuu

w dokumentach oficjalnych ogOł obywateli potu aptw-nowych do acsestnksenia w obradach agrriinaił—di. w eposach biwftik>6e opotectnych ludność pwa># w Mposjtjł de rządzących - arystokratów hifa ofipr cfcrilar.

wBgj|wi»i nąrtwwijiii pracz dynastię Ptoleowmyoó wyższy urzędnik nadzorujący finanse państwa

typ rządów< władza demo6u>; termin używany od pob pji.e- na określenie ustroju niektórych pohk pnede wszystkim Aten.

podatek; w Atenach w V w. p.n.e. płacony tylko w wd-. seyuąjejrb sytuacjach (wojna); w IV w. obriątae ałmną^ęgaUrych

■Wtowiinr między 18 a 20 rokiem życia, przygotowujący aię do podjęcia obowiązków obywatelskich.

Wfttm. wychowania obowiązujący w wielu oństłid gradach (poprzedzał przyjęcie do wspólnoty obywtid sidąj); najlepiej znany % Aten (IV w.); głównym to tMdeD Mm byłe okolenie wojskowe.

ptfriw urzędników w Sporcie wybieranych na rocaą kadencję kootrolowaii poczynania królów i kiwowb

Zgromadzenie Ludowe w Atenach.

emporlon

•upatrydil

falanga

geruąja

gtmnaąjon

hegemonia

beliaia

heloci

hlppeis

homoioi

hoplita

izonomia

ksenofobia

liturgia

medimnoa

metojkowie

misteria

punkt zaopatrzenia i wymiany towarów założony przez Greków.

„dobrze urodzeni”; członkowie najznakomitszych rodzin aryetokratycznych w Atenach.

•tyk hoplitów.

rada starszych; trzydziestoosobowa rada w Sparcie, której członkowie wraz z eforami kierowali państwem; wchodzili do nląj królowi#.

budynek przeznaczony do ćwiczeń fizycznych, w którym młodzi ludzie przyśpiewywali się do zawodów sportowych i służby wojskowej fefebowie); w okresie hellenistycznym także miejsce nauczania.

przywództwo polityczne, w ramach którego sprzymierzone poUia powierzają jednostce lub państwu władzę nad wspólną armią i nadzór nad finansami.

sąd ludowy w Atenach; jego członków powoływano przez losowanie spośród wszystkich obywateli.

ludność zależna w Sparcie, wywodząca «ę z dawnych mieszkańców Mesenii i Lakonii.

według podziału Solona druga grupa majątkowa w ateńskim społeczeństwie (tzn. ci, którzy mieli od 300 do 500 medymnów dochodu).

„podobni” (łub jednakowi*); pełnoprawni obywatele Sparty (Spartiaci).

ciężkozbrojny żołnierz służący w piechocie.

równość wobec prawa; równy lub odpowiedni udział we władzy.

niechęć do cudzoziemców (ksenos - obcy).

obowiązkowe obciążenie finansowe na cele publiczne, którym podlegali najbogatsi obywatele Aten (np. cho-regia 1 trierarckia).

grecka miara pojemności i objętości ciał sypkich; jej wielkość była    w Atenach w V w. około 43,5 litra.

cudzoziemcy osiedli na stałe w Attyce.

kult religijny zawierający obrzędy inicjacyjne, w Eleu-zis wymagano od wyznawców zachowania w tajemnicy treści obrzędów.

m