Roślina la charakteryzuje się specyficznym rozwojem osobniczym. Z jajowatych bulw wczesną wiosną wyrastają liście podobne do liści tulipana. Wewnątrz różyczki liściowej tworzy się torebka zawierająca ubiegłoroczne drobne, kuliste, lepkie nasiona. Dojrzewają one wczesnym latem. Następnie nadziemna część rośliny zamiera i jesionią z bulwy wyrastają 1-3 różowoliliowe kwiaty, podobne do kwiatów krokusów, lecz znacznie od nieb większe.
Zimowit jesienny jest rośliną trwałą. Występuje dziko w zachodniej i środkowej Europie. W Polsce spotykany na południu kraju, na wilgotnych łąkach i niskich torfowiskach. Często uprawiany w ogródkach, ponieważ kwitnie jesionią, w czasie kiedy inne rośliny już przekwitły. Oprócz lego ma duże znaczenie lecznicze. Do celów farmaceutycznych zbiera się bulwy i nasiona. Pozyskuje się z nich kol-t hicynę stosowaną przeć i wbó Iowo i przeciwzapalnie, hamującą również rozwój komórek nowotworowych. Ponieważ zimowit jesienny jest niezwykle trujący, preparaty uzyskiwane z niego stosuje się pod ścisłą kontrolą lekarską. Zatrucie po spożyciu nasion lub kwiatów jest często śmiertelne. Zimowit jest niebezpieczny nawet dla zwierząt.
Jest to roślina, która występuje głównie w strefie śródziemnomorskiej. Do nas przybyła z falą roślinności stepowej w okresie ^lodowcowym. Spotykana jest tylko w dorzeczu Odry (Dolny Śląsk, Ziemia Lubuska i Pomorze Zachodnie). Jest rośliną niedużą, do ok. 50 cm wysokości, o łodydze nierozgałęzionej (co odróżnia ją od pospolicie występującej pajęcznicy gałęzistej). Liście ma równowąskie, skupiono u podstawy pędu, podobne jak u traw. Stosunkowo duże kwiaty osiągają średnicę 2,5 cm. Umieszczone są w kwiatostanie typu nierozga-łezionego grona. Kwiatostan ten znajduje się na szczycie łodygi. Kwiaty mają kolor biały.
Pajęcznicę liliowa tą spotyka się sporadycznie na słonecznych, ciepłych zboczach, w widnych lasach i zrębach. Rośnie zwykle wśród innych roślin kserotermicznych. czyli preferujących środowisko suche i gorące.
27