PICT5412

Matka chłopca, w trakcie omawiania wyników badań, potwierdziła jego niechęć do rysowania i pisania literek, podkreślając. że chłopiec mimo intensywnych ćwiczeń w domu (dużo rysuje i maluje. lepi. wycina i wydziera), w dalszym ciągu nie nadąża za swoją grupą, wykonując wszystkie ćwiczenia związane z pisaniem i rysowaniem nieco wolniej od innych dzieci. Te informacje znalazły odzwierciedlenie podczas badan chłopcu Zestawem Prób do Badania Dojrzałości Szkolnej wg W. Brcjnaka. Wszystkie próby poznawcze związane z zapamiętywaniem, myśleniem i rozumowaniem logicznym, wypowiadaniem się, czytaniem i liczeniem chłopiec wykonywał szybko i sprawnie, całkowicie angażując się w przebieg wykonywanych czynności. Barierą emocjonalną było dla niego rysowanie na temat i odwzorowywanie.

Nauczycielka potwierdziła trudności manualne chłopca, ale także jego wysokie możliwości poznawcze, podkreślając jego wiedzę, elokwencję i różnorodność zainteresowani (w domu chłopiec jest wszechstronnie stymulowany, uczy się dwóch języków obcych, uczęszcza na zajęcia sportowe i taneczne). Matka chłopca bardzo często kontaktuje się z wychowawczynią i wspólnie ustalają program ćwiczeń manualnych w domu. W grupie chłopiec jest natomiast bardzo chwalony za dobrą technikę czytania, bogaty zasób słow^no-pojęciowy i dobrą umiejętność wypowiadania się. Nauczycielka uznała zresztą, że skoro chłopiec dysponuje tak wysokimi możliwościami intelektualnymi, stać go również na rozwijanie umiejętności manualnych. Dlatego też stale podkreśla postępy, jakie dziecko osiąga w zakresie sprawności manualnej, postrzegając jego trudności bardziej jako efekt związany z barierą emocjonalną, której podłożem jest niejednorodna lateralizacja. Z uwagi zaś na bardzo duże zainteresowanie rodziców oraz odpowiednią liczbę ćwiczeń manualnych i wysoką motywację chłopca do osiągania pozytywnych rezultatów, jej prognozy dotyczące przezwyciężania wyżej wymienionych trudności są dobre.

Wyniki diagnozy psychologiczno-pedagogicznej, wnikliwa obserwacja zachowania chłopca, zebrane informacje na temat

dotychczasowego rozwoju dziecka, jego doświadczę* edukacyjnych oraz środowiska domowego i funkcjonowania w przedszkolu (na jxxlstawie rozmów z nauczycielką i rodzicami chłopca) dały podstawę do stwierdzenia, że mimo nieco opóźnionego rozwoju funkcji pcrccpcyjno-motorycznych chłopiec jest w stanic podjąć naukę w klasie pierwszej. Aktualnie rodzice wspólnie z wychowawczynią aktywnie uczestniczą we wspieraniu jego rozwoju, ucząc go cierpliwego przezwyciężania swoich trudności i ograniczę* związanych zarówno z lcworęcznością. jak i nieco niższą sprawnością manualną oraz barierami emocjonalnymi, jakie wykształciły się u niego w związku z tymi problemami.

Rodzice pilnie uczestniczą w spotkaniach z psychologiem, które mają im pomóc w zaakceptowaniu trudności swegp dziecka oraz przystosowaniu go do życia w świeeie praworęcznych. Odbyły się już dwa takie spotkania, a obecnie w ramach psychoedukacji rodzice zapoznają się ze stosowną literaturą na temat leworęczności.

Chłopiec uczestniczy również w zajęciach z zakresu terapii pedagogicznej, gdzie pod okiem terapeuty ćwiczy zaburzone funkcje. Z rozmowy z terapeutą wynika, że chętnie przychodzi na zajęcia, pilnie wykonuje przewidziane w programie ćwiczenia.

W czerwcu bieżącego roku zostaną przeprowadzone kontrolne badania, mające na celu określenie poziomu dojrzałości funkcji percepcyjno-motorycznych. Po nich też zostanie podjęta decyzja dotycząca dalszego prowadzenia chłopca, jakkolwiek - zdaniem zarówno wychowawczyni, jak i rodziców -chłopiec jest w stanie poradzić sobie ze swoimi trudnościami, podejmując bez zbytnich obciążeń naukę w klasie l.

PRZYPADEK 5

DZIEWCZYNKA. 6 LAT l 1 MIESIĄC

Dziewczynka urodziła się jako drugie dziecko w rodzinie. Przy urodzeniu ważyła 4450 g i mierzyła 58 cm. W skali Apgar