380 Poznaj Linux
zalecam takiego postępowania, ale czasami nie ma innego wyjścia. Moim zdaniem, LOADLIN jesi po prostu wygodny w użyciu.
Konfigurowanie programu LOADLIN jest nieco prostsze od konfigurowania LILO -LOADL1N jest zwyczajnym programem dosowym i wszystkie potrzebne informacje wczytuje z wiersza poleceń. Przykładowo, poniższe wyrażenie uruchamia Linuksa z jądrem vmlinuz i partycją główną /dev/hda4 (wstępnie, tylko do odczytu): loadlin vmlinuz /dov/hda4 ro
LOADLIN jest dostępny w głównym archiwum dystrybucji Linuksa, sunsi-te.unc.edu. Jeśli kupiliśmy Linuksa na CD ROM-ie, prawdopodobnie znajdziemy na dysku instalacyjnym również program LOADLIN. Pamiętać przy tym należy, że serwer Sunsite jest zazwyczaj mocno obciążony. Najnowsza wersja LOADLIN w momencie oddawania książki do druku nosiła numer 1.6 i była rozprowadzana w postaci pliku lo-adii.nl6.tgz, umieszczonego w katalogu /pub/Linux/system/booL/dualboot/ w archiwum Sunsite (dostępnym przez FTP lub HTTP), oraz w identycznym katalogu na dysku instalacyjnym dystrybucji Red Hat. Po udszukaniu wymaganego pliku, należy go rożkom presować wpisując:
tar xzt loadlinl6.tgz
Do programu LOADLIN dołączany jest plik wsadowy, zawierający zestaw przykładowych parametrów. Zanim zaczniemy korzystać z programu, musimy zmodyfikować zawartość tego pliku.
Rozszerzenie .tgz
Istnieje kilka dosowych programów rozpoznających format kompresji .tgz. Większość z nich znajdziemy pod adresem itp://ttp.cdrom.com/pub.
Konfigurowanie pliku wsadowego LOADLIN
1. Musisz znać nazwę partycji, na której zainstalowano Linuksa. Informacja ta jest zwracana przez polecenie mount:
$ mount
/dev/hda4 on / type ext2 (rw)
/proc on /proc type proc (rw)
/dev/hdb7 on /mnt/f type vfat (rw)
/dev/saa4 on /mr.t/zip type vtat (rw, noouid, r.odev)