S5001370 (2)

z nich lub też poprosić kilkoro dzieci, żeby spróbowały turlać lub ciągnąć jego samego. Kiedy dzieci nabiorą wprawy w pracy z partnerem, można przejść z nimi do doświadczania relacji „razem” lub relacji „przeciwko” (fot. 25, 31 i 43). Lekcję może zakończyć obejmowanie i kołysanie partnera; do tego czasu dzieci powinny już nauczyć się zamykać oczy i rozluźniać się. Pod koniec lekcji nauczyciel powinien, jeżeli to możliwe, wykonać z każdym dzieckiem przewrót przez ramię. W ćwiczeniu tym nauczyciel obejmuje i podtrzymuje dziecko, a ono musi zaufać dorosłemu. Najbardziej napięte i najmniej pewne siebie dziecko w klasie z reguły ustawia się jako ostatnie w kolejce do tego ćwiczenia. Jest to dobry sposób na nawiązanie lub podtrzymanie kontaktu z każdym dzieckiem. Opanowane wcześniej zwijanie się w kłębek ułatwia zachowanie skulonej pozycji podczas przewrotu.

Początkujący nauczyciele powinni zacząć od sytuacji, podczas których dzieci są „przyczepione” lub „zakotwiczone” do podłoża, łatwiej jest je wówczas kontrolować. Są to: obracanie się w kółko na brzuchu, obracanie się na siedzeniu, obracanie z przewracaniem oraz obracanie z przewracaniem i turlaniem. Można wypróbować różne sposoby turlania: „sztywny jak kłoda”, zwinięty „w kłębek ' i miękkie turlanie z wyraźną sekwencją ruchów. Nauka upadania może przebiegać w kolejności od łatwiejszych do trudniejszych upadków. Jeżeli nauczyciel poczuje się wystarczająco pewnie, może pozwolić dzieciom bardziej swobodnie poruszać się po sali. Nauczyciel musi znać imiona i używać ich, chwaląc dzieci za podejmowane wysiłki. Musi też umieć zapewnić sobie ciszę i spokój podczas objaśniania nowych ćwiczeń. Najlepiej jeśli dzieci siedzą wówczas na podłodze i słuchają. Nauczyciel powinien mówić możliwie krótko, aby nie ograniczać aktywności fizycznej dzieci Po skończonych zajęciach powinny one czuć przyjemne zmęczenie i, co najważniejsze, satysfakcję z własnych dokonań.

Studenci mogą mieć kłopoty z selekcją indywidualnych wersji ćwiczeń, które mogłyby być powtórzone przez wszystkie dzieci, zwłaszcza jeśli klasa liczy ponad trzydziestu uczniów. Ruch dzieci jest znacznie bardziej urozmaicony niż ruch dorosłych. Po pewnym czasie studenci nauczą się dostrzegać i wykorzystywać te indywidualne elementy podczas lekcji. Nauczyciel musi pamiętać, aby do pokazywania nowych pomysłów nie wybierać ciągle tych samych dzieci. Musi zauważyć i docenić również wysiłki tych dzieci, które mają słabe poczucie własnej wartości, niezależnie od tego, ile mają do zaproponowania. Wystarczy, że powie: „Bardzo dobrze ... (imię dziecka)”, żeby dać dziecku znak, że jego wysiłki zostały ; dostrzeżone i dobrze ocenione.

Utrzymanie w ryzach sporej grupy dzieci w otwartej przestrzeni, jaką jest duża I sala gimnastyczna, to nie lada problem, zwłaszcza po ograniczeniach, jakie I wcześniej stwarzała sala lekcyjna. Zajęcia ruchowe dają jednak nauczycielowi I szansę spojrzenia na dzieci z innej strony, a także okazję do wspólnej zabawy. I Widok nauczyciela siedzącego na podłodze może być szokiem dla dzieci I przyzwyczajonych do widoku stojącej nad nimi i nauczającej je autorytarnej ( postaci. Nowemu, młodemu nauczycielowi dzieci mogą próbować narzucić swoją I wolę, i jeżeli nadarza się taka sposobność, rzeczywiście wykorzystują sytuację. I

Nauczyciel musi być zdecydowany i umiejętnie korzystać ze swojej władzy, dodając jednocześnie dzieciom otuchy i doceniając ich wysiłek.

Tworzenie programu

Lekcję ruchu należy starannie przygotować, a ćwiczenia najlepiej spisać na kartce. Doświadczony nauczyciel zorientuje się, czy zaplanowane wcześniej zajęcia są odpowiednie i może szybko dostosować je do sytuacji. Nauczyciel, który umie dobrze obserwować ruch, będzie swój plan realizował elastycznie wykorzystując te ćwiczenia, które dzieci same odkryją. Musi być przy tym bardzo skoncentrowany, aby szybko analizować sytuację, wybierając najbardziej wartościowe warianty ćwiczeń. Trudnym problemem dla nauczyciela jest ustalenie czasu trwania pojedynczego ćwiczenia tak, aby utrzymać zainteresowanie dzieci Ćwiczenie dopóty ma sens, dopóki dzieci uzyskują dzięki niemu wartościowe doświadczenia. Początkowo dzieci nie potrafią skupić się zbyt długo, ale po pewnym czasie będą w stanie dłużej utrzymać swoje zainteresowanie. Stopień wykorzystania możliwości, jakie dają ćwiczenia, decyduje o tym, czy lekcja jest dobra. Początkujący nauczyciel ma tendencję do powierzchownego ..przerabiania" zbyt dużej ilości materiału. Dzieje się tak, gdyż dzieci wykonują dokładnie jego polecenia i zatrzymują się, czekając na dalsze wskazówki. Jednak pomysłowe i energiczne dzieci będą starały się wykorzystywać różne możliwości i często spontanicznie dojdą do bardziej żywiołowych form aktywności, których nauczyciel nie planował, i które wzbogacą repertuar zajęć mchowych.

Nauczyciel powinien też w porę dostrzec, w którym momencie zaproponować dany typ ćwiczenia, równoważąc ruch energiczny — ruchem ostrożniejszym, swobodny przepływ — przepływem kontrolowanym, silę — ruchem delikatnym, a ruch szybki — ruchem powolniejszym. Powinien obserwować, w którym momencie dzieci potrzebują przeciwstawnego typu doświadczenia, zanim jeszcze same to sobie uświadomią. Nauczyciel powinien czuwać nad tym. aby dzieci w klasie nie były niespokojne lub zbyt pobudzone. Niepokój i stan pobudzenia może ocenić, obserwując wybrane dziecko, które w klasie pełni rolę swoistego „barometru”. Spostrzegawczemu nauczycielowi nie powinny więc zdarzać się problemy w rodzaju znudzenia dzieci, braku ich zaangażowania lub niemożności zapanowania nad nimi. a wszystkie prowadzone przez niego zajęcia ruchowe powinny być udane, jeśli chodzi o zaspokajanie potrzeb dzieci.

Początkujący nauczyciel musi prowadzić zajęcia w sposób bardziej zdecydowany i zaplanowany niż nauczyciel, który już nawiązał dobry kontakt z dziećmi i może pracować w sposób bardziej elastyczny. Od zdecydowania i zdolności nauczyciela będzie zależeć, czy pozwoli dzieciom na większą swobodę, pomysłowość i inicjatywę.

Warto wyjaśniać dzieciom, dlaczego uczymy je pewnych ćwiczeń Nawet pięcio- czy sześcioletnie dzieci potrafią słuchać i korzystać z takich informacji

Niektórzy nauczyciele, mimo że są bardzo efektywni, nie wykorzystują m