SCAN0086 (8)

Antybiotyki linkozamidowe

Są pochodnymi kwasu propylohygronowego (aminokwas). Działają bakteriostatycznie, w bardzo dużych dawkach bakteriobójczo.

Między makrolidami (zwłaszcza erytromycyną) a linkozamidami występuje częściowa oporność krzyżowa. Wykazują szerokie spektrum działania głównie na beztlenowce, gronkowce, paciorkowce, maczugowce błonicy.

Antybiotyki te zaburzają funkcję rybosomów, co powoduje hamowanie biosyntezy łańcuchów polipeptydowych.

Dobrze przenikają do tkanek, krwi, płodu, kości, szpiku, słabo do płynu mózgowo-rdzeniowego. Wydalane przede wszystkim z żółcią.

Działania niepożądane

Podrażnienie błony śluzowej przewodu pokarmowego.

'śZaburzenia czynnościowe wątroby, rzadko żółtaczki.

'śZmiany w obrazie krwi (leukopenia, neutropenia).

% Wtórne zakażenia grzybicze.

%Rzekomobłoniaste zapalenie jelit.

Postępowanie w rzekomobłoniastym zapaleniu jelit:

>    natychmiast przerywamy podawanie antybiotyku,

>    podajemy leki z wyboru, takie jak:

z wankomycyna - doustnie 2,0 g na dobę, z metronidazol - doustnie 0,25 g co 6 godzin przez 5-10 dni, z bacytracyna - doustnie 0,025 Mj.m. co 6 godzin przez 7-10 dni.

Linkomycyna

Ma dłuższy okres półtrwania niż klindamycyna (około 6 godzin). Największe stężenie osiąga w tkance kostnej (utrzymują się do 12 godzin).

Stosowana w gronkowcowych i paciorkowcowych zakażeniach kości, stawów, okostnej, szpiku, opon mózgowo-rdzeniowych.

•LINCOCIN - kaps. 0,5 g; amp. 0,3 g/1 mL.

• LINCOMYCIN-kaps. 0,25 g.