s6(4)

e*$ić II ZASTOSOWANIA

Takie dane są dostępne tylko dla państw członkowskich OECD. Spośród nich najmuir| godzin w roku pracowało się - według danych za ioir - w Holandii, Niemczech. Norwegu t Francji'. Ma drugim biegunie, z największy liczby godzin pracy w roku. były Korca Południowa, Grcqa. USA i Włoch)⁴. Zbiór danych OECD uwzględnia również pewny liczbę krajów, których nie można uznać za bogate. W jednym z nich. Meksyku, rocany czas pracy (2150 godzin) przewyższa czas pracy w Korei Południowej (Z090 godzin)" Inny kraj rozwijający ssę. członek OECD, Chile, z 2047 godzinami rocznic sytuuje się między Koreą a Grecją (2039 godzin).

Którzy są tymi .leniwymi"? Mity na rema! czaru ptacy

Liczby te pokazują, że kulturowe stereotypy odnośnie do tego, kto ciężko pracuje, a kto me. czasem są całkowicie mylne.

Meksykanie, w USA postrzegani jako archetypowi „leniwi Latynosi", w rzeczywistości pracują dłużej niż koreańskie „mrówki". Przypomnijmy, że na wyże; wspomnianej liśc-.e krajów z największą liczbą godzin pracy kraje latynoamerykańskie mają bardzo silną reprezentację (pięć z dwunastu). To po prostu nieprawda, ze Latynosi co ludzie wyluzowani. którzy sv pracy się nic przemęczają, jak 1 hec stereotyp.

Podczas trwającego kryzysu strefy euro Greków wytyka się palcami jako leniwych „darmozjadów-' żyjących na koszt ciężko pracujących mieszkańców Północy. Ale w Grecji czas pracy jest dłu/ szy niż W każdym innym kraju bogatego świata, z wyjątkiem Korei Południowej. W rzeczywistości Grecy pracują 1.2-1,5 raza dłużej niz rzekomi pracobolicy, Niemcy i Holendrzy Włosi też zaprzeczają mitowi o „leniwych typach śródziemnomorskich', gdyż pracują tyle co Amerykanie i 1,25 raza dłużej niż Niemcy.

ijSi godziny w 1 loiandii, 1406godzin w Niemczech, I4JI w Norwegii 11482 we Francji

2090godzin w Kziut. 20J9 godnn w Grecji, 1787 w USA 11772 we Włoszech. Korea miała najdłuższy c zas pracy w.OECD (łącznie z Meksykiem) do 2007 roku.

joc

HOZD/lAl 10 /SAM MIKU LUDZI. KTdllW lfł,A(:i;|*|

Dlaczego hid:ie cificj pracujący'są biedni?

Jednym z wyjaśnień takich błędnych przekonań jest fakt, że c rasem opierają się one na beznadziejnie przestarzałych informacjach. Weźmy przykład Holendrów, których stereotypowo przedstawia stę jako ciężko pucujących dusigroszów i pury tanów. Ten obraz opiera się jednak na informacji, która od co najmniej 50, jeśli nie $0, łat jest nieaktualna.

W Latach 1870-1920 rzeczywiście czas pracy w Holandii byt najdłumy spośród obecnie bogatych krajów, ale zaczęło się 10 znuemać w latach jo., a radykalnie przestało być aktualne po dekadzie lat 60. XX wieku, kiedy to Holandia stała się „najhardziej leniwym" krajem na święcie -to -znaczy takim, w którym roczny czas pracy jest najkrótszy.

Inne wytłumaczenie mylących stereotypów może, być takie że ludzie często błędnic wierzą, że bieda jest skutkiem lenistwa, a w związku z tym automatycznie zakładają, że ludzie w biedniejszych krajach są bardziej leniwi". Tymczasem ludzie są biedni /, powodu niskiej wydajności ich pracy, a to rzadko jest kh winą. W określeniu wydajności pracy w danym kraju największąrolę odgrywają: wyposażenie kapitałowe, technologie, infrastruktura i instytucje, jakimi ten kraj dysponuje, a są to rzeczy, których sann pracownicy naprawdę nic mogą zapewnić. Jeśli więc kogoś można winić, U> bogate i silne kraje, takie jak Grecja 1 Meksyk, które sprawują kontrolę nad tymi czynnikami produktywności, a kiepsko poradziły sobie i zapewnieniem icJi w odpowiedniej ilości i jakości.

Ryzyko pracy. Wypadki przemysłów i niepewność zatrudnienia

W odniesieniu do jakości pracy nic istnieją dobre wskaźniki, jeśli chodzi o wymiar umysłowy, ale możemy znaleźć przynajmniej niektóre, jeśli chodzi ó wymiar fizyczny 1 psychologiczny.

Najlepiej dostępnym wskaźnikiem mówiącym o fizycznym wymiarze pracy jest stopa śmiertelnych wypadków przy pracy (zazwy

Więcej na ten Umai por.: H -j Cluog, Rad Samariami: 7V Guińy Sremi <Ą Rjc>i and Ote Thjt ot (o Global f-rozp<n<y. Random Mouse Booics, London looś lotdmł 9} wnre,aj Ktaj; któ»>vJi mt mtfuig ciokapiKiJumir, mes).