skanowanie0004

Objawy. Ocenia się, że 80% ubytków przegrody międzykomorowej ulega samoi^emu-zamfa^łfciiiJSi aj częściej dotyczy to ubytków w części mięśniowej przegrody międzykomorowej oraz położonych w okolicy zastawki trójdzielnej, której płatek zamyka ubytek, tworząc tzw. tętniak przegrody międzykomorowej. W ubytku położonym pod zastawką aorty samoistne zamknięcie następuje przez „wpadanie” do ubytku płatka zastawki aortalnej, co w konsekwencji powoduje niedomykalność zastawki aortalnej. U niemowląt z dużym przeciekiem lewo-prawymwystępują-objawy niewydolności serca,—męczenie się podczas karmiema„z..konieGznoicią-pr-zerwpodczas- jednego-posiłku,. brak.przyrostu masy ciała, nawracające zmiany zapalne w płucach w następstwie.zwiększonego przepływu-phicnego. W ubytku^rzegrody międzykomorowej zawsze występuje szmer skurczowy. Szmer zanika w nieodwracalnym nadciśnieniu płucnym (cho-robfeTia^ymiowej płuc).

'-W-badanhrradi^łegicznyra klatki piersiowej wielkość serca i przepływ płucny zależą od wielkości przecieku. W nieistotnym hemodynanuczniemąłym ubytku serce i przepływ płucny są prawidłowe,J^~ciużym lewo-prawym przepływie następuje powiększenie lewej komory i lewego przedsionka^ zwiększenie przepływu płucnego, a nawet objawy zastoju żylnego w płucach (widoczne poszerzenie żył płucnych).

Zmiany w zapisie EKG również zależą od nasilenia zaburzeń hemodynamicznych. Zapis może być prawidłowy lub, w zależności od wielkości przecieku, wy^tępiyę przerost lewej lub obu komór, a w nadciśnieniu płucnym stwierdza się cechy przerostu prawej komory.

Badanie echokardiograficzne informuje o położeniu, wielkości ubytku, kierunku przepływu krwi (lewo-prawy lub prawo-lewy w nadciśnieniu płucnym). Obliczenie gradientu ciśnienia skurczowego między lewą a prawą komorą umożliwia orientacyjne określenie ciśnienia krwi w prawej komorze. Im wyższe ciśnienie w prawej komorze, tym gradient ciśnienia skurczowego między lewą a prawą komorą niższy. W utrwalonym tzw. zaporowym nadciśnieniu płucnym (chorobie naczyniowej płuc) nie stwierdza się przecieku krwi przez ubytek, ponieważ jest jednakowe ciśnienie w prawej i lewej komorze serca i jednakowy opór w łożysku płucnym i systemowym.

Bardzo cenną metodą diagnostyczną jest angiokardiografia izotopowa, umożliwiająca obliczenie stosunku przepływu płucnego do systemowego (Qp/Qs).

Cewnikowanie serca i badanie angiograficzne wykonuje się tylko wówczas, gdy są wątpliwości diagnostyczne w badaniu echokardiograficznym lub nie można, na podstawie badań nieinwazyjnych, wiarygodnie ocenić nadciśnienia płucnego w aspekcie możliwości korekcji chirurgicznej wady. Podczas cewnikowania serca dokonuje się pomiarów utlenowania krwi i ciśnienia w poszczególnych jamach serca oraz pniach tętniczych, a badanie angiograficzne po podaniu środka cieniującego obrazuje poszczególne struktury serca i wielkich pni naczyniowych.

261