Erozja.
Ocenia się. że ok. 28% obszaru Polski jest zagrożone erozją wodną, a prawie 28% powierzchni gruntów ornych • erozją wietrzną. Silna i średnia erozja wodna zagraża łącznie 14% powierzcluii krają Dotyczy to przede wszystkim terenów górskich, podgórskich i wyżynnych; zagrożone są więc wyżyny: Lubelska. Krakowsko-Częstochowska i Kielecko-Sandomierska, Podkarpacie, Pogórze Sudeckie oraz Karpaty i Sudety.
Gleby Polski na większości obszarów zagrożone są erozją. Jedynie wąski pas nizin środkowych i nadmorskich poddaje się temu procesowi w niewielkim stopniu. Najsilniej erozja gleb dotyka obszaiy górskie, wyżynne i pagórkowate pojezierzy. Szczególnym zagrożeniem dla gleb jest erozja sprowokowana działalnością człowieka, np. niewłaściwą orką, eksploatacją odkrywkową surowców, wylesianiem. Z gospodarczą działalnością wiąże się degradacja gleb, czyli pomniejszanie jej jakości. Do najbardziej powszechnych przejawów degradacji gleb należą: zakwaszenie gleb, gromadzenie substancji toksycznych pogarszanie struktury gleb, przesuszenie, stepowanie, zamulenie. Cechy te posiada większość gleb obszarów zurbanizowanych i uprzemysłowionych.
Dewastac ja i degradacja gleb jest powodowana przez:
- górnictwo
- przemysł (energetyka, hutnictwo )
- przemysł chemiczny
• transport
- chemizację
- intensyfikację rolnictwa
- gospodarkę komunalną
- wycieki pr oduktów ropopochodnych podczas ich produkcji, trairsportu i magazynowania SPOSOBY PRZECIWDZIAŁANIA EROZJI GLEB
Zapobieganie erozji gleb wymaga stosowania zabiegów przećiwerozyjnych rolniczych i melioracyjnych - mających na celu zahamowanie spływu wód i przeciwdziałanie niszczycielskiej sile wiatru na terenach szczególnie narażonych i nie tylko. Zabiegi chroniące gleby przed erozją to:
- tarasowanie stromych stoków.
• prowadzenie dróg małymi spadami;
- prawidłowy kierunek upraw (prostopadle do spływu wód);
• unikanie monokultur i stosowanie płodozmianu;
• zaprzestanie orki i wypasu zwierząt na stromych zboczach ewentualnie prowadzenie orki i wypasu zwierząt w poprzek stoku;
• zaprzestanie nadmiernego wyrębu drzew;
- zwiększanie zalesień i zadrzewień, w szczególności na zboczach
• zakładanie ochronnych pasów zieleni;
- budowanie progów na potokach w celu zmniejszenia prędkości spływu wody;
• wyeliminowanie ciężkiego sprzętu i maszyn rolniczych (na stokach).