skanowanie0009

C0FFBIN1 «T NATRI! BENZOAT1S IN1ECTIO

6. Badanie metodą chromatografii cienkowarstwowej (str« 72") f

Faza nieruchoma: żel krzemionkowy HFjjm OD

Faza ruchoma: butan-1 -ol OD ~ chloroform OD - wodorotlenek amoiróWy(227 p\) OD (4:3:1)

Nanieść po 10 gł roztworów substancji w mieszaninie (3:2) chloroformu OD z metanolem OD o stężeniach: 20 mg/ml (roztwór A) i 0,10 mg/ml (roztwór Aj).

Chromatogram wysuszyć w temp. pokojowej i obejrzeć w nadfiolecie (254 nm). W przypadku, gdy na chromatogramie roztworu A wystąpią inne plamy, poza plamą główną, nie powinny być większe ani intensywniejsze niż plama główna na chromatogramie roztworu Aj (0.5%),

Zawartość

Odważyć dokładnie ok. 0,2 g wysuszonej substancji („Czystość" p, 4) rozpuścić w 30 mi mieszaniny (2:1) toluenu OD z bezwodnikiem kwasu octowego OD, dodać 0.1 ml roztworu fioletu krystalicznego OD i miareczkować kwasem nadchlorowym (OJ mol/1) RM do zmiany zabarwienia. Wykonać ślepą próbę.

Oznaczenie można wykonać metodą potcncjometryczną (str. W¹),

1 ml kwasu nadchlorowego (OJ mol/1) RM odpowiada 19,42 mg bezwodnej kofeiny (C#Hh»N^3s)-

Przeehowy waróe. W zamkniętych opakowaniach, chronić od światła.

Należy do wykazu B-

Działanie i/lub zastosowanie. Pobudzające.

Dawki zwykle stosowane    Jednorazowa Dobowa

Doustnie    OJ -0,2    0,3-0.5

Dawki maksymalne

Doustnie    0.3    1,5

COFFEINI ET NATRII BENZOAT1S INIECTIO

ROZTWÓR KOFEINY Z BENZOESANEM SODU DO WSTRZYKIWAŃ

Preparat jest jałowym roztworem kofeiny z benzoesanem sodu w wodzie do wstrzykiwań. Zawartość bezwodnej kofeiny (CkHioKjOs - rn.cz. 194,19) w preparacie nie powinna być mniejsza niż 38,0% i większa niż 42,0%; benzoesanu sodu (CJH^NaO, - rn.cz. 144,11) nie powinna być mniejsza niż 58,0% i większa niż 62.0%.

Preparat powinien odpowiadać wymaganiom monografii IniectabiUa (str. 173”),

Postać i właściwości. Bezbarwny, przezroczysty płyn.

pH preparatu od fk5 do 8,0 (str, 58‘).

Tożsamość

1.    Pozostałość otrzymana wg „Zawartość" p. I powinna wykazywać widmo absorpcyjne oraz reakcje na tożsamość wg monografii Coffeimm (str. 323^u).

2.    Do 0,5 ml preparatu dodać 0.25 ml roztworu chlorku żelaza(UI) (100 g/1) OD; powstaje różowożółty osad.

3.    Do 0,5 mi preparatu dodać 0,25 ml kwasu solnego (105 g/1) OD; powstaje biały osad.

4.    Wykonać badanie metodą chromatografii cienkowarstwowej wg „Czystość" p. 2; położenie plam głównych na

chromatogramie roztworu A powinno odpowiadać położeniu plam na chromatogramie roztworów B i C

Czystość

1.    Zabarwienie preparatu nic powinno być intensywniejsze niż zabarwienie roztworu porównawczego Ż 6 (metoda I!) (str. ói¹),

2.    Badanie metodą chromatografii cienkowarstwowej (str, 72")

Faza nieruchoma: żel krzemionkowy GFjm OD

Faza ruchoma: chloroform OD - etanol (760 g/1) OD - kwas mrówkowy (1,22 kg/l) OD (44:5:1)

Uzupełnić 0.5 ml preparatu etanolem (380 g/1) OD do 10,0 ml (roztwór A); uzupełnić 0,5 ml roztworu A etanolem (380 g/1) OD do 100,0 ml (roztwór Aj,

Nanieść po 25 pi roztworów A i A, oraz chloroformowych roztworów substancji porównawczych: kofeiny OD o stężeniu

4    mg/ml (roztwór B) i kwasu benzoesowego OD o stężeniu

5    mg/ml (roztwór Q.

Chromatogramy wysuszyć w temp. pokojowej i obejrzeć w nadfiolecie (254 run). Jeżeli na chromatogramie roztworu A wystąpi dodatkowa plama nic powinna być większa ani intensywniejsza niż plama na chromatogramie roztworu A,. Plama kwasu benzoesowego w nadfiolecie (365 nm) nie powinna wykazywać niebieskiej fluorescencji.

Zawartość

Kofeina. Odmierzyć dokładnie 23) ml preparatu do rozdzielacza, dodać 5 ml wody, 0.05 ml roztworu fenoloftaleiny CO i kroplami roztworu wodorotlenku sodu (0,1 mol/1) RM, do uzyskania trwałego różowego zabarwienia. Ekstrahować czterokrotnie chloroformem OD, porcjami po 5 ml. Wyciągi chloroformowe przesączyć do wysuszonej i zważonej kolby okrągłodennej (fazę wodną pozostawić do oznaczania zawartości benzoesanu sodu). Oddestylować rozpuszczalnik, pozostałość wysuszyć w temp. 80°C do stałej masy.

Obliczyć zawartość kofeiny (CjHieNjO*) w preparacie.

2. Benzoesan sodu. Do wyciągu wodnego z p. I dodać 75 ml eteru etylowego OD. 0,25 ml roztworu oranżu metylowego OD i miareczkować kwasem solnym (OJ mol/1) RM, silnie mieszając, do uzyskania trwałego, żółtoróżowego zabarwienia warstwy wodnej.

i mi kwasu solnego (OJ moł/i) RM odpowiada 14,41 mg benzoesanu sodu (C₇H_sNa0₃).

Obliczyć zawartość benzoesanu sodu (G^HsNaOj) w preparacie.

Jałowość

Badanie wykonać wg monografii „Badanie jałowoścT (str. 114*).

Endotoksyny bakteryjne — pirogeny

Badanie wykonać testem LAL wg monografii ,$adanie obecności endotoksyn bakteryjnych” (str. 126^łl); zawartość endotoksyn nie powinna być większa niż 0,7 lU/mg kofeiny z benzoesanem sodu (str. i 111", tabela 81).

Przechowywanie. Chronić od światła.

Działanie i/lub zastosowanie. Pobudzające.

Dawki zwykłe stosowane    Jednorazowa    Dobowa

Podskórnie, domięśniowo    OJ-0,2    0.8-1.0

Dawki maksymalne

Podskórnie, domięśniowo    0,6    3,0

324

Farmakopea Polska wyd. VI (2002}

Strona 7 z 11