zły oznaczone literami A, B, C składają się * jednej stacji wązło-waj, na której zbiegają sią wszystkie linie kolejowe. W wątle D obok stacji głównej znajduje sią stacja pomocnicza, gdzie rozwidla sią część linii (ten typ wązła występuje często w miastach
0 ograniczonej przestrzeni, gdzie rozwidleni* linii przesunięte są na przedmieścia, natomiast główna rtacJa mieści sią w centrom).
W wątle typu E nie ma wcale wspólnej stacji. Unia krzyżują alą pod kątem prostym (na rótnych poziomach), a dla poclą-gów przejeżdżających z jednej linii na drugą iatnlają łącznice zble- ■ gające sią ns rótnych stacjach lub odgałęziające sią na szlaku poza stacjami. Tego typu węzły aą budowane współcześnie, gdy nowa linia przędna stare (np. na MagistraU Węglowej koło Karsznic
1 Ponątowa. na Unh Skierniewic*—Pilawa w Czacfaówku. na Ma-glatraU Centralnej koło Koniecpola i Opoczna).
Wreszcie w wątle typu F istnieją łącznice, pozwalającą I ominąć stacją główną. Taką postać mają węzły wielkomiejskie, gdzie główna stacja znajduje sią w centrom miasta i służy przede wszystkim ruchowi osobowemu, tranzytów; uch towarowy na- : tom last jest kierowany obwodnicami poza zwartą zabudową miej- \ ską (np. w Warszawie, Krakowie, Łodzi, Poznaniu, Wrocławiu), i
Węzły Warszawy, Łodzi i Krakowa pokazano na odrębnych —Węzeł warszawski (rys. 7) rozwinął sią z czterech stacji czołowych, zbudowanych dla poszczególnych Unii (początkowo o różnej szerokości torów). Stacje te w 1876 r. połączono Unią ob-
Tablica i Nłj<i<ka< ■rt |
Km |
Uj*a |
|«* |
rmw-d |
i- mli. |
ww. |
warw* | ||||
*W)r. |
Wirmtn |
7 |
430 |
W |
12.4 |
Kraków |
3 |
171 |
10.9 |
25.3 | |
PoinaA |
9 |
311 |
1.1 |
4.6 | |
Wrociow |
1 171 |
2.1 |
5.5 | ||
LódJ |
4 |
Ul |
0* |
5.8 | |
Kawwtco |
• |
i m |
- | ||
U>J«o.r«» |
• |
112 | |||
Słonin |
6 |
100 | |||
Gd^nu |
4 |
JM |
Z > 0 UI • i Opnaoamia -ta** n* poditawl* SMMoiao KoUMti fKf
im/imiJtMMtte SilTramfairm IfU, GUB, Winna* 1974.
wodową, a w 1933 r. otwarto Unię średnicową między Warszawą Centralną i Wschodnią. Linia U biegnie tunelem pod śródmieściem. W roku 1967 na linii średnicowej oddano do eksploatacji drugą parą torów, co pozwoliło oddzielić nich dalekobieżny od pod 48 miejskiego. Dla węzła warszawskiego Jest charakterystyczna dnia
liczba przystanków osobowych, obsługujących niezwykle ożywiony ruch podmiejski i miejski.
W ciągu doby do Warszawy przyjeżdża około 120 pociągów dalekobieżnych i około 500 elektrycznych pociągów podmiej
tn.T
Wffd kolejowy Warszawy: I —h-ale 1 stacja kolejowa; J—tranie* 3 — tunel
skich. W stosunku do rangi. Warszawy Jako stolicy, zbiega sią tu niewiele, bo tylko 7 linii kolejowych oraz Jedna linia podmiejskiej kolei dojazdowej. W okresie powojennym zlikwidowano wszystkie linie wąskotorowe (a było Ich 5), ostatnią w 1974 r.
Węzeł łódzki (rys. 8) rozwinął sią bardzo późno. Do roku 1903 istniał tylko czołowy Dworzec Fabryczny (dla linii kolejowej normalnotorowej). Dopiero w tym roku przeprowadzono przez Łódź linią szerokotorową i wybudowano dla niej Dworzec Kaliski. Planowane połączenie obu dworców nie zostało jednak zrealizowano i Łódź nie ma do dzisiaj jednego dworca centralnego. Obwodnica wokół miasta ma znaczenie głównie dla ruchu towarowego i podmiejskiego. W czasie 11 wojny światowej powstała sta-49 cja rozrządowa Łódi-Olochów wraz z łącznicami. W Łodzi zbie-« Oaoerafla trans? Polski