7
chyły lub nawet poziomy kierunek pizybierać, przez co daję początek kapeluszowi. W nim teraz następuje wydzielanie się różnych warstw tkanek, jakie później w tej części grzyba zupełnie wykształconej spostrzegać można. A mianowicie, powstaje najprzód obfita warstwa tkanki zwanej miąższem (merenchymu), która od dołu wydziela z siebio blaszki (laminae), promienisto od środka ku brzegowi kapelusza rozchodzące się, co w rodzaju bedłek (Agaricus) fig. 3, 6 i 13 tab. chrlit., widzieć się daje; lub też tworzy rurki (tubuli) pionowe, dość ściśle z sobą spojone, jak to jest w rodzaju grzyba właściwego (Bolettis), fig. 9 tab. chrlit., albo wreszcie jak w rodzaju tak zwanej sarny (Hydnum), gdzie niema ani blaszek ani rurek, lecz tylko sopelki niby ciernie (spinae). I blaszki i rurki i sopelki pokrywają się następnie zarodnikami, co razem zowie się warstwą zarodnikową (hymenium) czyli hymenialną, fig. 6 tab. lit. Blaszki wiszą pionowo, i każdą z obu stron pokrywają zarodniki, tak samo, jak znowu wnętrze rureczek w rodzaju Bole-tus, lub powierzchnie sopelków w rodzaju Hydnum, wyściełają również zarodniki.
Komórki z materjału pierwotnego czyli hif powstające a blaszki tworzące, mają kształt okrągły fig. Qb tab. lit., kiedy komórki miąszu kapelusza cisnąc wzajemnie na siebie, przybierają kształt wielościenny, fig. 4 tab. lit., lecz jedne i drugie są włókniste. Komórki zewnętrzne kapelusza jeszcze ściślej ze sobą się łącząc, tworzą pewien rodzaj jakby naskórka, fig. 5 tab. lit., który zazwyczaj rozmaicie zabarwiony, nadaje tem samem barwę grzybom w ogóle. Warstwa ta zownętrzna komórek kapelusza wydziela się niekiedy tak wydatnie, że ją oddzielić czyli zedrzeć nie trudno. Nadto górne ścianki ich komórek, a często i cały najzewnętrzniejszy rzęd komórek posiada błonę komórkową (cellulosa vel funyin (ł) mającą własność przyjmowania w siebie dużo wody, przez co staje się mięką, śliską lub nawet galaretowatą, jak to na kapeluszu muchomora (Agaricus muscarius), maśluka (Bóletus luteus) lub stegnówki (Agaricus emeticus) w czasie dżdżystym zauważyć można. Jeżeli ścianki tych komórek są grube i suche, wody w siebie nie przyjmujące, odpowiadają wówczas nadskórkowi (cuticula) roślin wyższych, jakim większa
(ł) Tak zwany fungin ożyli błonnik grzybowy, uważany dawniej za ciało odrębne, wedle nowszych badań chemików, jest tylko nieznaczną odmianą błonnika zwyczajnego ożyli celnlozy. Kekule w awej Lthrbuch dtr organischtn Chtmie 1866 w T. lina str. 388 mówi: „Fungin der Piht itfwohl nur unrtint Ctllulote." J. Richter podaje formułę funginu C® H10 O5, a więo jest to ciało identyczne co do składu chemicznego z celulozą, krochmalem i t. p. ciałami.