Vilniana
5 401

Troki i zamek trocki. 49

ci Zygmunta z Wołoch pośpieszył i Łuck opanował, a na rzecz którego już i Wilno zostało zajęte. Ale panowie pamiętni byli rządów Swidrygiełly, zaś ze strony Michała obawiali się zemsty za śmierć ojca. Gdy nie mogli doczekać się Władysława Warneńczyka, wówczas senat, złożony z wojewodów, kasztelanów i książąt, obwołał Wielkim Księciem Litewskim Kazimierza, drugiego syna Władysława Jagiełły.

Za panowania tego księcia, Troki powoli zaczęły odzyskiwać dawną świetność, ponieważ długie łatą pokoju sprzyjały wzrostowi miasta, a Kazimierz polubił je, przenosił nad Wilno i prawie na stałe w zamku Trockim zamieszkał. Nawet po wstąpieniu na tron polski, spędzając połowę czasu na Litwie, najczęściej w Trokach przesiadywał i tu właśnie wzięła początek ciężka choroba, która w 1492 roku śmiercią się zakończyła. Baliński powiada, że Kazimierz, przywilejem wydanym w r. 1444 w Brześciu, zaliczył Troki do rzędu miast głównych, potwierdził prawo Magdeburskie, osłaniał opieką i wzbogacał swoim pobytem. Tu właśnie przyjmował Cantariniego, posła Weneckiego, który wracając z Persyi w roku 1477, stosownie do otrzymanej od senatu Rzeczypospolitej Weneckiej instrukcyi odwiedził w Trokach króla i był przez tegoż z wielką wystawą i uprzejmością podejmowany. Cantarini w swej relacyi pozostawił opis świetności dworu Kazimierza i przyjęcia, jakiego doznał, a który to opis z Balińskiego cytujemy ^Ł).

') Maliński. Starożytna 1’olska. T. IV, str. 253.

4