10004

6

Strumień rozproszenia uzwojenia pierwotnego <!>„ nie bierze udziału w przenoszeniu energii z uzwojenia pierwotnego do wtórnego, gdyż skojarzony jest tylko z uzwojeniem pierwotnym.

6

<j) - <(>,•, +(});,,

Całkowity strumień wytworzony przez uzwojenie pierwotne jest równy

Oli = ^C>12 ^+<1)lr

a wytworzony przez uzwojenie wtórne

®22 = ®2\ ⁺ ®2r

przy czym

O12+ ^21 ~ ^

stanowi strumień główny skojarzony obiema uzwojeniami.

Strumień rozproszenia strumienia magnetycznego wytwarza zmienną siłę elektromotoryczną

luli (wartość skuteczna)

^=-— = -,1

dt

E_lr =4,44-Wj ■ f -O_lr

Któni jest opóźniona o kąt n/2 względem wywołującego go strumienia <I>;_r.

Nilu eU-ktrumotoryczuu En jest w przybliżeniu proporcjonalna do prądu przy nic nasyconym obwodzie magnetyt mym), czyli ^łI>j_r « k\l\ . W związku z tym siłę elektromotoryczną En możemy traktować

jako mdiii • yjny    napięcia wywołany przez prąd Ii na pewnej umyślonej reaktanoji Xj. Reaktancję

\i n.i, vwnmv i < nkUm Ją iu/pr<i'.;<Mila uzwojenia pierwotnego. W związku z powyższym możemy impism /'.    /1 A | .

I'«.d.ilum j« ul " u/, woje ntu wtórnym. Siła elektromotoryczna jest równa \

*'ir

^u'2

<M>2 r dt

lub (Wftiliiru iik utm .* 11 u |

I- j, 4,1-1 • ii ^ I <I»_;,    /| A 2

W uzwojeniu pierwotnym indukcyjny spadek narifj „ I|X| odejmuje się geometrycznie od napięcia zasilającego i zmniejsza silę elektromotoryczną i < uzwojeniu wtórnym spadek l;X? odejmuje się geometrycznie od siły elektromotorycznej F.j I |»«‘^u''Hluje zmniejszenie napięcia li; na zaciskach uzwojenia wtórnego transformatora.

5. STAN OBCIĄŻENIA TRANSFORMATORA

Stan obciążenia transformatora następuje^ chwili zaniknięcia obwodu wiómcgo przez iinpedancję obciążenia Z„. Wielkość prądu I; zależy . wielkości tej impedancji, a kąt przesunięcia od kąta fazowego <p₀ impedancji odbiornika.

Jednocześnie wzrasta prąd I_t oraz moc Pi, jaką pobici a transformator 7 sieci.

Mówiąc inaczej: wzrostowi prądu obciążenia I₃ towarzyszy wzrost prądu w uzwojeniu pierwotnym.

Przepływ wywołany przez prąd obciążenia 0; = IjWj. zakłóca chwilowo równowagę magnetyczną w transformatorze. Powoduje on cl -./iłowe przesunięcie przepływu wypadkowego składającego się z przepływów Q„ i co w konsek .1 spowoduje przesunięcie sem F.| Powslitje więc

geometryczna różnica Uj — E\ i pod wpływeJW tej '^użnicy w-hstn j>i ąd pobierany z sieci do takiej

wartości, że wytworzony przez ten prąd przepływ 0\ = -Oj kompensuje działanie i przywrócony zostaje poprzedni stan równowagi.

Z chwilą przyłączenia do uzwojenia wtórnego odbiornika w obwodzie wtórnym popłynie prąd. Prąd ten narusza dotychczasową równowagę ma gnaciezną transformatora. Wywoła on dodatkowy przepływ i w związku z tym powinien ulec zmianie m, uinień magnetyczny. Jednakże dopóki napięcie przyłożone do uzwojenia pierwotnego nie zmlMit nie meźc ulec zmianie strumień, gdyż jego zadaniem jest wywołać w uzwojeniu pierwulnyin .'toin równoważącą przyłożone napięcie, więc I,,w, = const i Er = const

Jak widać, powstaną więc dwa przeciwstawne sobie warunki Nasuwa się pytanie, jaki będzie przebieg zjawisk, który pogodzi powstałą sprzeczność

Okazuje się, żc /, chwilą, gdy obwód wtórny zostanie obciążony, w obwodzie pierwotnym popłynie prąd dodatkowy (prąd w obwodzie pierwotnym wzrośnie) , k iiy wywoła przepływ równy co do wielkości, a przeciwny co do fazy przepił wowi wywołanemu przez prąd wtórny. Przepływ ten skompensuje działanie przłtplywu wywołanego przez prąd obwodu wtórnego liii. więc strumień przepływający prze/ uli wch :    magnetyczny transformatora

|»*oi.t.mię ni', /mieniony.

Rys. 6. Wykres wskuzowy przepływów

W len sposób równowaga napięć obwodu piet wolnego zostaje zachowana za pomocą równowagi przepływów.

Powyższe wynika z poniższego w yh cm. . , 1 , ... (rys <>.)

Przepływ 0₁ wytworzony przez uzwojenie pici p _M.

^1 ^c ^10 ' ^1

V»'l /.O^I ¹ ( 77^7)

Po podzieleniu przez W| iftnmy

1