115 [1600x1200]

V Ochrona przyrody

►    Użytki ekologiczne to niewielkie pozostałości dawnych ekosystemów, które mają duże znaczenie dla zachowania unikatowych typów środowisk. Są nimi na przykład niewielkie jeziora, bagna, torfowiska lub skupiska drzew.

►    Stanowiska dokumentacyjne służą do ochrony przyrody nieożywionej, na przykład ważnych pod względem naukowym miejsc występowania formacji geologicznych, nagromadzeń skamieniałości lub określonych minerałów.

►    Zespoły przyrodniczo-krajobrazowe to obszary, na których znajdują się cenne fragmenty krajobrazu przyrodniczego lub kulturowego.

►    Ochrona gatunkowa zwierząt, roślin i grzybów w ich naturalnym środowisku to jedna z najstarszych form ochrony przyrody. Gatunków chronionych nie wolno zabijać, chwytać ani płoszyć. Nie należy również niszczyć ich siedlisk. Taką ochroną obejmuje się gatunki rzadkie i zagrożone wyginięciem, a także liczne, pożyteczne dla człowieka.

Trójmiejski Park Krajobrazowy zajmuje powierzchnię 19 930 hektarów. Obejmuje rozległe tereny leśne, wśród których wyodrębniono wiele rezerwatów przyrody.

Jeśli osobniki danego gatunku są chronione przez cały rok i we wszystkich miejscach, w których występują, mamy do czynienia z ochroną ścisłą. Niektóre gatunki obejmuje się ochroną częściową. Dopuszcza ona zrywanie roślin i grzybów oraz zabijanie zwierząt w określonych warunkach i przez upoważnione osoby. Taką ochroną obejmuje się na przykład rośliny lecznicze oraz łowne gatunki zwierząt.

Dąb „Bartek" jest jednym z najstarszych polskich drzew. Ma około 650 lat i 30 metrów wysokości, a obwód jego pnia przy ziemi przekracza 13 metrów.

Pomniki przyrody

Szczególnymi formami ochrony są pomniki przyrody. Należą do nich zarówno organizmy żywe, jak i twory nieożywione, mające duże znaczenie naukowe, kulturowe lub historyczne. Posiadają one pewne wyjątkowe cechy, takie jak wygląd czy wiek. Pomnikami przyrody są zwykle pojedyncze drzewa lub całe ich grupy, ale też głazy i jaskinie.

115