11778 p1080079

usprawnianiu systemu nerwowego - jest lo oddziaływanie na całokształt wrodzonych i nabytych dyspozycji duchowych tych dzieci (intcicktualnydi. uczuciowych, woli).

Duecko upośledzone umysłowo charakteryzuje „ubogi styl żyda", niemożność wyjścia z sytuacji narzuconej mu przez życie, którą cechuje zbyt duży zakres percepcji dóbr materialnych i kulturalnych niemożliwych do osiągnięcia; mały potencjał umiejętności wyzwalania się z osiągniętych już poziomów uczudowych i poznawczych, w których się znalazł; niemożność analizowania stosunków między nim a jego światem oraz zmiany tych stosunków; muły potencjał możliwości poznawczych i przyuczenia się do wykonywania jakiejś czynności (Doroszewska 1981). Należy podkreślić, iż metoda ośrodków pracy nastawiona jest na dokonywanie zmian w tym zakresie. Kształci u dzied umiejętność współżycia w społeczeństwie, przygotowuje do pełnienia określonych funkcji społecznych w dostępnym dla nich zakresie, rozwija wreszcie w tych dzieciach zaradność życiową i uczy pokonywania wszelkich trudności, rozwija umiejętność kontrolowania własnego postępowania i odpowiedzialności za swoje zachowanie.

Zarówno na zajędach wstępnych, jak i w czasie opracowania - przeróbki umysłowej zebranego materiału oraz na innych etapach metoda ta rozwija aktywność dzied. daje możność wyładowywania zahamowan^ch-dynamizmów, dostosowania pracy do poziomu umiejętności dziecka, ugruntowywania wiado-mośd i umiejętności. Praca jest w tej metodzie tłem zasadniczym. Wjayoności. u> działaniu dziecka rodzą się i rozwijają-jego zainteresowania.

w szerokim zakresie korygowane sa wadr *mQw». prowadzona JCJJ gimnastyka korekcyjna usprawniane są techniki szkolne Zajęcia korekcyjne wyrównują zaburzenia motoryki, korygują zaburzenia statyki, przeciwdziałają ich pogłębianiu sic oraz rpzwią&iją.problem nicdoboru-WCtui.

3. Środowisko społeczno-przyrodnicze jako wiodący przedmiot w dziennym ośrodku pracy

3.1. KONCENTRYCZNY UKŁAD DZIAŁÓW ORAZ TREŚCI

PROGRAMOWYCH PRZEDMIOTU „ŚRODOWISKO SPOŁECZNO-PRZYRODNICZE”

Przedmiot ..Środowisko społeczno-przyrodnicze” po raz pierwszy został wprowadzony w klasie I szkoły specjalnej w roku szkolnym 1978/1979. w klasie II - w roku 1979/1980, w klasie III - w roku szkolnym 1980/1981. Przedmiotu tego. jak już wcześniej wspomniano, naucza się w poszczególnych klasach w wymiarze dwóch godzin tygodniowo. Obejmuje on treści przyrodnicze, społeczne, geograficzne i techniczne. Dostarcza tematyki dla pozostałych przedmiotów nauczania.

W bezpośrednim kontakcie ze środowiskiem rozwija się mowa dziecka. Uzyskany w ten sposób materiał językowy jest następnie rozszerzany i pogłębiany, wykorzystywany do nauki czytania i pisania. Zapoznając dzieci z przedmiotami i zjawiskami z najbliższego otoczenia, ucząc spostrzegania różnych ich właściwości, nauczyciel zwraca uwagę na zachodzące między nimi stosunki ilościowe, wyrabia umiejętność określania relacji przestrzennych, czasowych, zbicia materiał, który będzie mu służył w czasie nauczania elementów matematyki. Czerpie z tych zajęć tematykę do zajęć tekstowych. W ścisłym związku z poznaniem środowiska społeczno-przyrodniczego pozostają zajęcia z zakresu pracy-techniki. Przez obserwację i uczestnictwo w pracy uczniowie zdobywają umiejętność posługiwania się prostymi narzędziami, wyrabiają nawyki rzetelnej pracy, zaznajamiają się z urządzeniami technicznymi. Uczą się nie tylko obsługiwuniu ich, ale zapoznają się z funkcją, jaką spełniają one w życiu człowieka. Z przedmiotem „środowisko społeczno-przyrodnicze" łączą się ściśle zajęcia z przedmiotów artystycznych - plastyki i muzyki: odtwarzanie w różny sposób, posługując się przy tym różnymi materiałami, przedmiotów poznawa-nych na zajęciach ze środowiska społeczno-przyrodniczego, nauka rozróżniania

ISS