Z' vane również magnesami ceramicznymi, wytwarzane od łat 50-tych XXw. na bazie żelaza oraz strontu (SrFe203) iub baru ( BrFe203). 1 uwsgi na ich dużą twardość i kruchość dla osiągnięcia dużej dokładności muszą być obrabiane przez szlifowanie. Są odporne na kwasy, sole, smary ,gazy oraz na korozję i nie •wymagają porycia antykorozyjnego. Metody wytwarzania tych magnesów są
zbliżone do sposobów produkcji innych materiałów ceramicznych.
Maksymalna temperatura ich pracy wyrtosi SCO °C
P-C-drfj rral-sriaki |
RćjrittóraijS {S |
KO&rCjA {HJ |
Tto: pt~z ‘rra | |
T |
>-V- |
C | ||
0,21-rO,-12 |
ISS-ł.230 |
05^-35 |
-»5D | |
Ł3-r-M |
332 + 1COO |
250* 351 |
312 | |
Ł1sg rerr AMsi |
OS-r 1.35 |
50 ę-170 |
20*95 |
315*370 |
Magnesy
neodymowe
Należą (podobnie jak magnesy samaro-kobaltowe) do grupy magnesów ziem rzadkich. Są najnowszym rnateriaiem magnetycznym, wytwarzanym na bazie neodymu, żelaza i (Nd2Fe14B) od lat 80-tych XXw. Mają najwyższe ze wszystkich magnesów stosunek Indukc? magnetycznej do rozmiarów. Są bardzo wrażliwe na korozję dlatego muszą być pokryte warstwa antykorozyjną nikiu, cynku iub żywe epoksydowych.
ich maksymaina temperatura pracy wynosi 80 - 220 ’C
Magnesy AiNiCo
Stanowią najdłużej stosowany materiał magnetyczny (od lat 30-tych XX w.) Nie wymagają pokrycia antykorozyjnego. produkowane są masowo od ponad 50 iai. Swoją nazwę zawdzięczają składowi stopu, z którego są wytwarzane. Zawierają one 7-10% Al, 13-16% Mi, 20-40% Co i resztę Fe. Ponadto magnes alnico ma wprowadzane dodatki takie jak Cu (3-5%), Ti (1 -8%) oraz Nb iub Ta.
Magnes alnico cechuje najwyższa spośród wszystkich magnesów stabilność temperaturowa parametrów magnetycznych, a także bardzo wysoka temperatura Curie Tc i związana z nią maksymalna temperatura pracy Tmax. łoła maksymalna temperatura pracy wyTosi od od 500 °C do 550 3C
o Urządzenia do magnesowania magnesów trwałych o Pomiary materiałów magnetycznych o Pomiary metodami magnetycznymi
Urządzenia magnesujące stosujemy w zależności od kształtu magnesu i od rodzaju materiału magnesu, a zatem od potrzebnego natężenia pola magnetycznego:
o Magnesy o kształtach prostych na ogól najlepiej
magnesujemy między biegunami silnego elektromagnesu. Maksymalny rozstęp biegunów takiego elektromagnesu powinien wynosić ód 150 do 200mm.
o Magnesy o kształtach złożonych magnesujemy przeważnie przez nałożenie na nie odpowiednich cewek magnesujących, przez które przepuszczamy krótkotrwały prąd elektryczny o dużym natężeniu.