16935 Skanowanie 09 03 08! 43 (19)

Tabela 29. cci.

Etiologia		Zespół chorobowy
Bakteryjna	Nocardia sp.	Nokardioza płuc i mózgu, skórna
	Legionella pneumophila	Zapalenie płuc
	Bartonellci sp.	Bartoneloza (naczyniakowatość lub bak-teriemia)
	Mycobacłeri um aviiirn/intracellulare	Mykobakteriozy^1

Nowotwory

Mięsak Kaposiego*

Chłoniaki ośrodkowego układu nerwowego* Rak płaskonabłonkowy okolicy anogenitalnej Rak inwazyjny szyjki macicy*

Białaczka

Tabl. I. Metoda FISH. Przekrój poprzeczny przez jelito grube zdrowej myszy z uwidoczniony rpi bakteriami. Zastosowano sondę EUB znakowaną fluoresceiną.    -

e

Tabl. II. Bezpośredni wymaz z pochwy barwiony metodą Grama. Przypadek bakteryjnej waginozy. Widoczne komórki nabłonkowe oklejone bakteriami (clue cells).

1

Choroby wskaźnikowe AIDS wg klasyfikacji CDC.

i przedłuża życie chorego (patrz podrozdział „Leki przeciwwiitisowe” w rozdziale „Wirusologia ogólna”).

Diagnostyka Rozpoznanie zakażeń HIV opiera się głównie na wykrywaniu obecności swoistych przeciwciał w surowicy i wykrywaniu antygenu wirusa we krwi. Swoiste przeciwciała anty-HIV pojawiają się w surowicy w okresie od 3-8 tygodni od zakażenia, niekiedy później, nawet do 6 miesięcy. Ich obecność poprzedza przejściowa antygenemia p24, która jest wykładnikiem wiremii. Przeciwciała utrzymują się przez cały okres bezobjawowego zakażenia, a ich poziom obniża się w momencie przejścia w fazę ARC/AIDS.

Ponowne pojawienie się i narastanie poziomu antygenu p24 jest złym markerem prognostycznym zakażenia. Do wykrywania antygenu i przeciwciał an-ty-HIV stosuje się odczyn ELISA. Jest to test przesiewowy, który wymaga potwierdzenia w odczynie Western biot. W diagnostyce zakażeń HIY można także stosować izolację i hodowlę wirusa oraz wykrywanie kwasu nukleino^ wego metodą PCR, ale te techniki są w Polsce rzadziej stosowane.

Epidemiologia W związku z poznanymi drogami transmisji HIV wyodrębniono określone grupy ryzyka osób szczególnie narażonych na zakażenie. Są to: homoseksualiści i biseksualiści, narkomani stosujący dożylne środki- odurzające, biorcy preparatów krwiopochodnych, seksualni partnerzy osób zakażonych, dzieci zakażonych matek. Rzadko dochodzi do zakażeń u pracowników służby zdrowia. Możliwość zakażenia innymi drogami, np. przez wektory (biologicznych przenosicieli), ślinę i łzy nie znalazła potwierdzenia i nie stanowi istotnego zagrożenia.

Liczba osób zakażonych HIV stale wzrasta. Raport WHO opublikowany na koniec roku 2004 szacuje ogólną liczbę zakażonych na świecie na 39,4 min. Do tej pory zmarło z powodu AIDS ponad 3 min ludzi.