bólem jest {hkl}, jeżeli (hkl) oznacza jedną ze ścian zbioru. Ogólna liczba ścian należących do danej postaci jest jej krotnością.
Przykłady:
w klasie 1, w której brak jest symetrii, krotność wynosi 1; postać {hkl} jest utworzona, przez jedną ścianę (hkl);
w klasie 1 krotność wynosi 2; postać {hkl} obejmuje ściany (hkl) i (hkl) powiązane-przez środek symetrii.
Zbiory punktów podane jako ilustracja 32 klas symetrii (patrz p. 3.2.1) stanowią rzuty stereograficzne charakterystycznych postaci tych 32 klas.
Postać ogólną otrzymuje się z pierwszej ściany, której biegun stereograficzny nie znajduje się na elemencie symetrii. Jej krotność jest maksymalna dla danej klasy.
Postać szczególną otrzymuje się, gdy biegun stereograficzny ściany (hkl) znajduje się na elemencie symetrii.
Krotność postaci ogólnych jest powiązana z liczbą elementów symetrii klasy. Wynosi ona 48 dla klasy holoedrycznej układu regularnego i 1 dla klasy 1 układu trój skośnego,, pozbawionej symetrii.
Przykłady:
1) Krotność ścian postaci w klasie 2/m układu jednoskośnego (rys. 3.31) postać ogólna, krotność ścian 4 {hkl} = (hkl) + (hkl) + (hkl) + (hkl) postacie szczególne
ściana, do której normalna jest w m; krotność ścian 2;
b) {010} = (010)+'(010)
ściana, do której normalna pokrywa się osią 2; krotność ścian 2.
2) Krotność ścian różnych postaci w trzech klasach układu rombowego (rys. 3.32) mmm 2 mm 222
{hkl}
{hOl}
{MO}
4
4
335-