dla uzyskania wielkiej dokładności, a tym samym szczelności i izolacyjności. Wyeliminowanie lub znaczne ograniczenie zaprawy w spoinach wpływa korzystnie na ciepło-chronność muru.
W Austrii stosuje się wielokomorowe elementy ścienne systemu „Izodom” wykonywane na spoiwie cementowym (rys. 6.8). W budynkach o kilku kondygnacjach należy mury te wzmocnić słupkami żelbetowymi co 2-4-3 m oraz wieńcami w poziomic| stropu każdej kondygnacji. Inny przykład muru układanego na sucho („Welo” sy- yl stem belgijski) przedstawia rys. 6.9. Pustaki mają kształt bardzo skomplikowany i łączą
się na specjalne zazębienia.
Rys. 6.8. Mur systemu austriackiego z pustaków Izodom
Rys. 6.9.- Mur systemu belgijskiego Welo: a) widok pustaków, b, c) widok murów o konstrukcji zależnej od grubości muru
W Polsce zaczyna się również stosować konstrukcje murów układanych z pustaków na sucho: z pustaków KJ oraz XX. Pustaki KJ mogą być wykonane ze żwirobetonu (do podziemi) oraz żużlobetonu i gipsobetonu (do ścian nadzicmi) (rys. 6.10).
Do murów z pustaków kratowych XX używa się elementy zasadnicze i czołowe o długości 3/4 pustaka. Kratowy układ ścianek wewnętrznych pustaka zapewnia sztywność konstrukcji (rys. 6.11). Komory pustaków można wypełniać materiałem izolacyjnym — żużlem, trocinami itp. Usztywnienie stanowią wieńce wykonywane ^ dwócłi belek L lekko zbrojonych izolowanych betonem wypełniającym.
136