Brassicaceae
Niewielkie, zimozielone, zwarte poduszki wysokości 4-7 cm Liście gęste, szarozielone, z wyraźnym białym lub kremowym obrzeżeniem, niektóre zupełnie pozbawione chlorofilu. Kwiaty czteropłatkowe, różowo-fioletowe w niewielkich gronach tuż nad liśćmi. Kwitnie na przełomie kwietnia i maja, niezbyt obficie
Rzadko spotykana odmiana o ozdobnych liściach i kwiatach Wolno rośnie, nadaje się więc do mniejszych ogródków skalnych Wymaga ziemi dostatecznie wilgotnej, próchnicznej, z domieszką gliny i żwiru, o odczynie obojętnym lub lekko zasadowym. Stanowisko słoneczne. Mrozoodporność wystarczająca.
Rozmnażanie przez podział po przekwitnieniu lub sadzonkowanie krótkopędów oderwanych u nasady.
Szeroko ścielące się, gęste kobierce wysokości do 10 cm. Liście matowozielone, łopatkowate, grubo ząbkowane i szorstko owłosione. Kwiaty różowe, pełne, średnicy 1,5-2 cm, w krótkich gronach, pojawiają się na przełomie maja i czerwca.
Jedna z licznych nowszych odmian, zajmująca miejsce żag-winów o pojedynczych kwiatach. Stosowana do obsadzania skarp, murków i rabat skalnych. Prezentuje się szczególnie korzystnie, gdy pędy zwisają z kamiennych stopni lub większych głazów. Dobrze rośnie na każdej przeciętnie żyznej, przepuszczalnej glebie, średnio wilgotnej i zasadowej. Stanowisko słoneczne. Wytrzymałość na niską temperaturę dość duża, lecz mroźne wiatry i słońce często uszkadzają zimozielone kobierce. Przykrycie jedliną zalecane. Okrycie liśćmi niewskazane, z powodu zaparzania się i zagniwania łodyg.
Rozmnażanie jak wyżej. Łatwo ukorzeniają się dłuższe, ścielące się pędy przysypane ziemią.