18444 Obraz2 (45)

W korzystnej sytuacji wystarczy: o siła skurczu,

® siła grawitacji,

® oddech rodzącej,

a główka powoli samoczynnie wysunie się na zewnątrz.

Najbardziej popularna technika ochrony krocza polega na zwolnieniu wyłaniania się główki. Najczęściej stosuje się chwyt dwuręczny /częsty dla pozycji leżącej, półleżącej i półsiedzącej/, kiedy to lewa ręka na potylicy płodu steruje tempem wyłaniania się główki, tak aby płaszczyzna miarodajna była jak najmniejsza, końce palców przytrzymują czoło dziecka. Głowa podtrzymywana jest, dopóki nie urodzi się cała potylica, co zapobiega zbyt wczesnemu odgięciu, a granica skóry owłosionej nie oprze się o spojenie łonowe.

W tym czasie prawa ręka z szeroko rozsuniętymi kciukiem i palcem wskazującym obejmuje krocze od dołu, w miejscu gdzie znajdują się guzy czołowe dziecka, powstrzymuje w ten sposób zbyt szybkie odgięcie się głowy. Dopiero wtedy gdy potylica na granicy skóry owłosione oparła się o spojenie łonowe, można pozwolić na miękkie dokonanie się drugiego etapu trzeciego zwrotu główki. W momencie rodzenia się czoła, rodząca nie powinna przeć.

Po urodzeniu czoła ręka prawa zsuwa z twarzy dziecka krocze poziomo i ku górze, a ręka lewa wspomaga odginanie główki.

W pozycji korzystnej dla ochrony krocza zwykle wystarczy delikatne jednoręczne podtrzymywanie potylicy płodu, aby nie urodziła się zbyt gwałtownie lub oczekiwanie, aby wysunęła się sama.

Ryc. 28. Ochrona krocza: A - dwuręczna; B - jednoręczna.

Po urodzeniu się główki na zewnątrz należy poczekać aż dokona się zwrot zewnętrzny główki do jednego z ud matki i można pomóc w spokojnym wytaczaniu się barków szczególnie barku tylnego, rodzeniu się tułowia i kończyn dziecka. Zdrowy donoszony noworodek trafia w ramiona matki i tam dokonywana jest wstępna ocena jego stanu.

Ocena stanu noworodka, jej pierwszy etap jest dokonywany tuż po narodzinach dziecka i ma na celu ocenę prawidłowości przebiegu adaptacji noworodka, wykrycie wad wrodzonych mogących wpływać na stan noworodka, wykluczenie uszkodzeń porodowych.

Do oceny stanu noworodka stosowana jest skala wg Virginii Agar, gdzie dokonuje się oceny pięciu parametrów od 0 do 5 punktów.

Bezpośrednio po urodzeniu dziecka należy zwrócić uwagę na:

1.    Zabarwienie powłok skórnych:

•    0 pkt. sinica i bladość skory;

© 1 pkt. tułów różowy, kończyny sine;

® 2 pkt. całe ciało różowe;

2.    Czynność serca/minutę © 0 pkt. brak;

© 1 pkt. poniżej 100 ud/min.;

•    2 pkt. powyżej 100 ud/min.;

3.    Reakcja na bodźce /np. podrażnienie okolicy nosa cewnikiem/

© 0 pkt. brak reakcji;

© 1 pkt. grymas twarzy;

© 2 pkt. kaszel lub kichanie;

4.    Aktywność dziecka /napięcie mięśniowe/

© 0 pkt. brak napięcia, wiotkość uogólniona;

® 1 pkt. napięcie obniżone zaznaczone, ułożenie zgięciowe;

© 2 pkt. napięcie prawidłowe, ułożenie zgięciowe;

5.    Czynność oddechowa /wysiłek oddechowy/

© 0 pkt. brak

» 1 pkt. słaba, nieregularna;

© 2 pkt. regularna, w tym głośny płacz Noworodek w stanie:

© dobrym otrzymuje 8-10 punktów,

© średnim 4-7 punktów,

© ciężkim otrzymuje 0-3 punktów.

67